11.00 - 17.00 - Sztuka sakralna Śląska Lubuskiego

Eksponaty prezentowane na wystawie pochodzą z okresu od XIV do XVIII wieku. W pierwszej części wystawy przedstawiona jest sztuka gotyku. Wizerunki ukrzyżowanego Chrystusa, Piety oraz inne przedstawienia Marii należą do najbardziej reprezentatywnych dla sztuki gotyku.

Zgodnie z kanonami obowiązującymi w tym czasie, wcześniej statyczne figury zaczynają być przedstawiane coraz bardziej realistycznie, co przejawia się przede wszystkim w kształcie ciała, bardziej dynamicznym kształtowaniu stroju oraz w wyrazie twarzy. Dwa ołtarze tryptykowe są dopełnieniem wolnostojących rzeźb. Pierwszy z nich ze szczątkowo zachowaną polichromią przedstawia Marię z Dzieciątkiem wśród świętych. W centralnej scenie drugiego ołtarza przedstawiona jest Pieta oraz Św. Jan, Św. Katarzyna i 12 Apostołów.

Mimo wielkich osiągnięć sztuki śląskiej, od XVII w. zaczął się jej polny schyłek, który związany był z rozwojem Reformacji oraz negatywnym wpływem wojny 30-letniej. Najstarsze prace drugiej części ekspozycji pochodzą z XVIII wieku. Najbardziej interesującymi spośród nich są dwie marmurowe figury klęczących kobiet związane ze sztuką sepulkralną oraz rzeźba popularnego śląskiego świętego Jana Nepomucena.

Jednakże najbardziej dosłownym przedstawieniem teatrum sacrum są XVIII-wieczne "Zaślubiny Józefa i Marii" z bardzo realistyczną kompozycją detali.
Największą grupą spośród innych rzeźb są cztery figury, pomalowane na biało i częściowo złocone to Św. Barbara, Św. Sebastian i Św. Roch oraz filigranowe putto. Postać Minervy z owalną tarczą z inskrypcjami i panopliami utrzymana jest w podobnych barwach.

Wielka część z ponad 50 obiektów prezentowanych na ekspozycji została poddana renowacji oraz konserwacji i tak zachowana od całkowitej destrukcji daje możliwość współczesnym zrozumienia dzieła wielu pokoleń śląskich twórców.