Anna Puławska potrójnie złota w Monachium! A to nie jedyne medale gorzowian na ME

Pochodząca z Mrągowa zawodniczka trenera klubowego Marka Zachary w Monachium najpierw w sobotę stanęła na najwyższym stopniu podium w K-2 500 m, wraz z wieloletnią akademiczką z Gorzowa, a obecnie kajakarką Posnanii Poznań Karoliną Nają.

– Umiemy zdobywać medale. Wiemy, że finały, gdy popłyniemy swój wyścig od początku do końca, należą do nas - mówiła gorzowianka i dodawała: - To był nasz wyścig, ponieważ płynęłyśmy swoje. Gdy dopłynęłyśmy do mety nawet nie wiedziałam, które jesteśmy, ponieważ dopiero po przekroczeniu linii spojrzałam, że i po lewej, i po prawej nikogo nie ma. Była ogromna radość, ale dalej jest cel, bo przede mną jeszcze dwa finały.

26-latka mówiąc to miała na myśli następne rywalizacje o medale, tym razem niedzielne w jedynce i czwórce, również na pół tysiąca metrów. Do finału tej pierwszej z konkurencji awansowała przez piątkowy półfinał, a nie bezpośrednio po wyścigu eliminacyjnym w czwartek, w którym była druga, ale w samym biegu o tytuł była bezkonkurencyjna. Jej dominacja, podobnie zresztą jak w K-2 i K-4, uwidaczniała się zwłaszcza na ostatnich metrach, kiedy Polka podkręcała i tak bardzo szybkie tempo.

- Łał, to dla mnie ogromne zaskoczenie, ale i wielka radość. Jestem bardzo szczęśliwa, a jako żołnierz Wojska Polskiego melduję wykonanie zadania - mówiła gorzowianka w TVP Sport.

Nie minęło kilkadziesiąt mi-nut i na twarzy Puławskiej ponownie pojawił się uśmiech. Wraz z Nają, Dominiką Putto z Zawiszy Bydgoszcz i Adrianną Kąkol z KKW 1929 Kraków powtórzyły sukces z Kanady, gdzie osiągnęły historyczny sukces. Było to szóste złoto polskiej kobiecej osady. W 1999 r. takie wywalczyły gorzowianki Beata Sokołowska i Aneta Pastuszka.

Wracając do Bawarii, jak podał dziennikarz Radia Gorzów Filip Górecki, w historii mistrzostw Europy w kajakarstwie do tej pory były jedynie trzy zawodniczki, które trzykrotnie sięgały po złote medale na jednej imprezie. To Ludmiła Pinajewa w 1967 r., Tamara Szymanska w 1969 r., obie z ZSRR, oraz węgierka Danuta Kozak sześć lat temu.

Do tego grona dołączyła Anna Puławska, która wywalczyła tytuły mistrzowskie w trzech konkurencjach olimpijskich, co bardzo dobrze wróży przed przyszłorocznymi mistrzostwami świata w niemieckim Duisburgu, które będą zarazem walką o przepustki na igrzyska olimpijskie w Paryżu w 2024 r. Przypomnijmy, Puławska wraz z koleżankami z osady to srebrne medalistki IO w Tokio z ubiegłego roku w dwójce oraz brązowe w czwórce. Za dwa lata we Francji z pewnością biało-czerwone będą chciały powalczyć o medal z najcenniejszego kruszcu, a gorzowianka na pewno marzy również o złocie w rywalizacji jedynek. O ile trener kadry narodowej Tomasz Kryk nominuje ją, a Polska zdobędzie kwalifikacje olimpijską. W każdym razie celem Puławskiej i innych Polek jest złoto na igrzyskach.

Wiktor Głazunow z AZS AWF Gorzów w C-1 1000 m był szósty, ale w C-2 500 m z Tomaszem Barniakiem z AZS_AWF Poznań zdobyli srebro. Tak jak na mistrzostwach świata.

- Bardzo chciałem zdobyć ten medal, bo jest przepiękny. Chcieliśmy też udowodnić, że jesteśmy na najwyższym poziomie i jesteśmy w stanie walczyć z czołówką. Jesteśmy przeszczęśliwi, bo przygotowania do mistrzostw Europy nie były łatwe. Nie dojechały nam do Monachium wiosła. Nie mieliśmy też łódki, na której startowaliśmy na mistrzostwach świata. Ale wszystko złożyło się tak, że udało nam się wywalczyć srebrny medal. Możemy optymistycznie patrzeć do przodu - mówił Głazunow.

Pochodzący z Ukrainy reprezentant Polski i Admiry Gorzów Oleksii Koliadych w C-1 200 m był trzeci. Czy brąz cieszył aktualnego mistrza świata na tym dystansie?

- Oczywiście, że cieszy mnie ten medal. To był bardzo dobry bieg w moim wykonaniu, bo zrobiłem wszystko, jak należy. Troszkę zabrakło do złota, ale jak bardziej cieszę się z tego wyniku - powiedział gorzowianin dla TVP Sport.

Łącznie w mistrzostwach Europy w kajakowym sprincie w Monachium Polacy zdobyli dwanaście medali – cztery złote, pięć srebrnych i trzy brązowe. Najwięcej medali, bo aż siedem w tym trzy złote wywalczyły kajakarki.

– To jest trzynaście lat pracy. Odbudowaliśmy tę drużynę od podstaw. Po latach powstał świetny team. To było moje marzenie. Dzisiaj mamy w drużynie dietetyka, lekarza, fizjologa i w zasadzie nie brakuje nam niczego. O wiele szczegółów dbamy indywidualnie. Te ostatnie dwa lata przeżyliśmy normalnie i uważam, że to jest dodana wartość. Dwa lata pandemii przeżyte normalnie, w normalnym cyklu treningowym i bez strachu, dzisiaj dodaje im skrzydeł i oby procentowało do Paryża – przyznawał Tomasz Kryk, trener kadry kajakarek, cytowany przez PZKaj.

Z czterema medalami do Polski wraca reprezentacja kanadyjkarek i kanadyjkarzy.

– Zrobiliśmy progres i nie będę ukrywał, że najbliższa zima będzie kluczowa, szczególnie jeśli chodzi o trening siłowy. Chciałbym ich wszystkich podnieść na wyższy poziom. Mam nadzieję, że dzięki temu będzie to wyglądało o wiele lepiej w następnym sezonie – mówił trener Marek Ploch.

PRZECZYTAJ TEŻ
Sprawdź, czy zdasz test na trenera piłki nożnej