Biega do Jerzmanowej

- Tak z roku na rok przekładam ten moment pożegnania z bieganiem w zawodach - mówi biegaczka. - Ale zawsze kusi mnie, by jeszcze raz się sprawdzić i startuję.
K. Pieczulis jest urodzoną głogowianką, choć ostatnie kilka lat mieszka w Olsztynie. - Tam teraz jest mój dom, ale przyjeżdżam do Głogowa tak często jak mogę, bo lubię to miasto, mieszkają tu moi rodzice i przyjaciele.

Biega do Jerzmanowej

Przyjeżdża do rodzinnego domu na kilka dni, wtedy stara się odpocząć, znajduje jednak czas na spotkania z przyjaciółmi, chociaż na chwilę. - Dużo czasu nadal zajmują mi treningi, biegam codziennie przed południem - mówi. - Mam kilka miejsc, trenuję na stadionie, w parkach, a czasami pobiegnę sobie do Jerzmanowej, a potem muszę się zregenerować, najczęściej odsypiam zmęczenie.
Jak sama zauważa, wiek robi swoje i ma pewne wymagania. - Zmniejszyłam dystanse treningowe, zamiast 170 tygodniowo, ograniczyłam bieganie do 100 km - wyznaje. - Takie zresztą mam zalecenie mojego trenera.
A trener to Jerzy Denaburski, prywatnie partner życiowy K. Pieczulis od wielu lat.

Medale to nie problem

- Nadal jednak odnoszę sukcesy i to cieszy - dodaje biegaczka. - Podczas ostatnich igrzysk mistrzów w Edmonton, czyli olimpiadzie dla weteranów sportu z całego świata, zdobyłam trzy złote medale. Pierwszy na dystansie 5 km, drugi na 10 km, a trzeci za tzw. półmaraton.
Ta olimpiada, to okazja dla sprawdzenia się sportowców z rożnych dziedzin, nie tylko lekkoatletów.
Jednym z jej ostatnich sukcesów są medale zdobyte na mistrzostwach świata w Nowej Zelandii. Na dystansie 10 km i w półmaratonie wybiegała srebrne medale, w crossie była najlepsza, za co dostała złoty medal.
- Na wszystkich tego typu imprezach najsilniej obsadzone są kategorie wiekowe 40, 45 i 50 lat - mówi K. Pieczulis. - Jest więc z kim walczyć. A wygrana daje ogromną satysfakcję.

Teraz praca i dom

Pani Krystyna, mimo że nie kończy definitywnie ze sportem, poświęca mu już mniej czasu.
- Obowiązki zawodowe i domowe, to także bardzo ważne sprawy w moim życiu - zapewnia.
Pracuje obecnie na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim, prowadząc zajęcia z wychowania fizycznego. Koryguje również wady postawy dzieci w olsztyńskim przedszkolu.
- Potrzebuję też czasu na dom, a lubię się nim zajmować, i zwyczajne życie - mówi.
Kobieta wyznaczyła sobie moment zakończenia kariery. Na pewno pożegna się definitywnie z bieganiem podczas olimpiady mistrzów w Sydney w 2009 roku. - Chcę zobaczyć Australię, bo tam jeszcze nie byłam. Jeżeli będę miała siły wystartować, to dobrze, jeśli nie, pojadę by popatrzeć na innych.