Bulla mówi: 1155

- Zajęliśmy się tą sprawą już dwa lata temu - informuje sołtys Janusz Wojtkowiak. - Przypomniałem sobie o tej rocznicy i namówiłem sołtysa do zorganizowania obchodów - przypomina Kazimierz Krawczyk, historyk-regionalista. Przygotował do druku broszurę, w której znajdzie się historia wsi. - Najstarszej w gminie Wolsztyn i drugiej "pod względem starszeństwa", po Przemęcie, w powiecie - dodaje.

Bulla mówi: 1155

Z dokumentów, które przekopał K. Krawczyk wynika, iż pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z bulli papieża Hadriana IV, wydanej w 1155 r., gdzie mowa jest o posiadłościach biskupstwa wrocławskiego. - Nie można mówić o 1150 r., jak to czynią niektóre źródła, gdyż ów papież, który na pewno wydał tę bullę, rozpoczął swe panowanie w 1155 r., sprawdziłem to - deklaruje regionalista. Zgodnie z tymi ustaleniami postanowiono świętować jubileusz w br.
- Niałek w przeszłości należał do potężnego rodu Niałków-Jeleni - opowiada K. Krawczyk. Ówczesna parafia była bardzo rozległa i obejmowała: Obrę, Krutlę, Jażyniec, Kiełkowo, Żodyń, Kopanicę, Jaromierz, Kramsko, Karnę, Kiełpiny, Nieborzę, Reklin, Ruchocki Młyn i Widzim. Pierwotny kościół, ufundowany przez kantora gnieźnieńskiego Sędziwoja w XII lub w pocz. XIII w., był drewniany i nosił wezwanie św. Mikołaja. Później przemianowano go na św. Wawrzyńca. - Gdy w 1709 r. ludność Niałka i Wolsztyna została zdziesiątkowana przez cholerę, parafię niałecką, z braku parafian, dołączono do wolsztyńskiej, a kościół stał się filią. Stan ten trwał do 1801 r. kiedy walący się kościół w Niałku Wielkim rozebrano - zamyka historię K. Krawczyk.

Miejsce po kościele

- Za wsią postawiliśmy krzyż i pamiątkowy obelisk z napisem - informuje sołtys. - Zrzucała się, po 100 zł od domu, cała wieś licząca dziś ok. 670 osób. Dołożyło się starostwo i miasto, które ułożyło chodnik do krzyża - dodaje. Miejsce obelisku i krzyża - usytuowane za wsią, przy drodze w kierunku Obry - wybrano nie bez powodu. Otóż jakieś 100 m dalej stał właśnie stary kościół parafialny. Dziś w tym miejscu są prywatne grunta. - Przy drodze był kawałek ziemi należącej do gminy, z dobrym dojściem z szosy, dlatego to miejsce uznaliśmy za godne ustawienia symboli wcześniejszego kościoła - mówi J. Wojtkowiak.