Chmielnik: Tożsamościowy dysonans

Ciekawym przyczynkiem do refleksji nad poziomem notowań Platformy Obywatelskiej może być badanie przeprowadzone przez agencję badawczą SW Reaserch na zlecenie rp.pl, w którym respondentom zadano pytanie: „Czy PO jest obecnie formacją prawicową, centroprawicową, centrową, centrolewicową, lewicową?” Pozostawiając na boku sensowność tego rodzaju pytań wynikających z niedefiniowalności pojęć podanych w pytaniu, wyniki mogą, przyjmując raczej obiegowe podziały sceny politycznej, być bodźcem do wcale ciekawych przemyśleń. Być może dla niektórych dosyć oczywistych.

Pierwszą refleksją jest brak zdolności przywództwa tej formacji do oceny własnej tożsamości. Bowiem ocena wyborców znacząco chyba odbiega od samooceny władz partii, które wydaje się w politycznej narracji podkreślać, a to swoją centrowość a to prawicowość. Tymczasem ankietowani uważają inaczej. Aż 26,2% z nich uważa, że Platforma Obywatelska jest lewicowa, a kolejne 11,7%, że centrowo lewicowa. Suma tych wskazań daje 37,9% ocen uznających Platformę Obywatelską za ugrupowanie lewicowe lub lewicujące. Z ankiety wynika, że jedynie 8,3% badanych twierdzi, że Platforma Obywatelska jest prawicowa, a 7,4%, że prawicowo centrowa. Mniej więcej tyle samo, bo 17,7% uważa partię za centrową.

To co jednak powinno władzom partii dać do myślenia, to liczba niezdecydowanych, którzy nie potrafią przypisać PO żadnej z wymienionych w pytaniach kategorii. Zdania bowiem w sprawie nie ma 40,4% badanych.

Nie jest rolą dziennikarza radzenie politykom co mają robić, ale gdyby użyć metafory kulinarnej, to chcę zauważyć, że wyborcy podobnie jak klienci restauracji chcą wiedzieć, czy zupa jaką im proponuje kelner jest kwaśna, pikantna, czy słodka. Ja w każdym razie bym chciał wiedzieć.