Choroba dotyka całą rodzinę. Jak zachować się, gdy zachoruje bliska nam osoba?

Choroba nowotworowa bliskiej nam osoby wywraca nasze życie do góry nogami. Musimy zweryfikować nasze plany krótko- i długoterminowe i na nowo wszystko poukładać. W cyklu artykułów „Gazety Lubuskiej”, przy wsparciu Partnerów, piszemy o profilaktyce chorób nowotworowych, ale również radzimy Wam, jak sobie radzić z chorobą naszą lub naszych bliskich.

Na początek należy skupić się na wiedzy na temat choroby, aby móc dobrze opiekować się przewlekle chorym, dlatego powinniśmy porozmawiać z onkologiem i uzyskać informacje na temat przebiegu choroby, planowanej terapii, możliwych skutkach ubocznych leczenia, rokowaniach czy ograniczeniach w dalszym funkcjonowaniu chorego. Przygotujmy się do tej wizyty, najlepiej wypisując sobie wszystkie pytania na kartce – dezorientacja i strach mogą spowodować u nas problemy ze skupieniem się na takiej rozmowie i wyjdziemy z gabinetu z mnóstwem niezadanych pytań w głowie.

Gdzie jeszcze szukać wiedzy i wsparcia? Na stronie internetowej Narodowego Funduszu Zdrowia (nfz.gov.pl) w zakładce „Dla Pacjenta” znajdziemy listę organizacji współpracujących z funduszem w ramach Forum Organizacji Pacjentów. Po kliknięciu w link „choroby onkologiczne” znajdziemy adresy internetowe fundacji i stowarzyszeń z opisem, jaki jest ich zakres działań oraz z jakiej pomocy możemy skorzystać.

Jeśli nie mamy dostępu do internetu bądź nie radzimy sobie zbyt dobrze z obsługą stron internetowych możemy poszukać informacji czy wsparcia za pomocą telefonu. Gdzie można znaleźć pomoc? Pod tymi numerami telefonów czekają specjaliści i konsultanci wspierający chorych oraz ich bliskich:

• Telefoniczna Informacja Pacjenta – tel. 800 190 590 prefiks 2 – bezpłatna infolinia czynna od poniedziałku do piątku w godzinach od 8.00 do 18.00
• Fundacja Rak’n’Roll – tel. 500 459 450, linia czynna w środy w godzinach od 19 do 21.
• Polska Unia Onkologii – tel. 800 49 34 94 – bezpłatna infolinia działa od poniedziałku do czwartku w godzinach 16-19.

O czym jeszcze powinni pamiętać opiekunowie chorych na raka? To Was pewnie zaskoczy, ale – o sobie!

Dlaczego? Bo jako opiekunowie musimy też dbać o swój dobrostan, nie tylko psychiczny, ale przede wszystkim fizyczny. Opiekun nie może nie mieć czasu dla siebie – musi się wysypiać, sprawiać sobie drobne przyjemności i przede wszystkim umieć poprosić o pomoc innych oraz umieć z tej pomocy skorzystać.

Tak są nazywani znajomi i przyjaciele rodzin osób chorych. Warto mieć takie zaplecze, żeby podczas opieki nad przewlekle chorym móc wygospodarować czas dla siebie. Warto wtedy szczerze porozmawiać z takimi osobami określając jasno czego potrzebujemy, bowiem określenie realnego planu pomocy (kto, co i kiedy) pozwala uniknąć konfliktów i przywraca poczucie bezpieczeństwa.

Rodzinie przewlekle chorego często z pomocą przychodzi również psychoonkolog. Psychoonkologia to dziedzina kliniczna, której celem są psychologiczne aspekty choroby nowotworowej. Kiedy choruje ktoś w rodzinie, chorują wszyscy w jego otoczeniu i właśnie dla nich pomocną dłoń wyciąga psychoonkolog.

Z chorobą nowotworową kojarzy nam się również hospicjum, które niesłusznie uznajemy za coś ostatecznego, często rezygnując z tego rodzaju opieki nad chorym. Rodzina czasem nawet wstydzi się „oddać” pacjenta do hospicjum.

Tymczasem na pewnym etapie choroby może to być miejsce, w którym pacjent znajdzie najlepszą opiekę medyczną, szybką pomoc w uśmierzaniu bólu oraz fachową opiekę psychologiczną.

Każdy z nas różnie reaguje na zdrowotne problemy w rodzinie. Taka ciężka sytuacja jedną rodzinę potrafi scalić, a w innej spowodować rozłamy. Najważniejsze to nie bać się zmierzyć z problemem, szukać rozwiązań i pomocy nie tylko dla samego chorego, ale i dla pozostałych członków rodziny. I przede wszystkim - umieć prosić o pomoc.