Cudowne jesienne impresje w Parku Mużakowskim. Warto tam pospacerować i zwyczajnie odpocząć

Pospacerujmy po całym obszarze parku i podziwiajmy piękno tego założenia parkowego w stylu angielskim. Przypomnijmy, że powstał on ok. 1815 roku, ma powierzchnię 728 ha, z czego większość znajduje się w Polsce. Inicjatorem powstania parku był książę Hermann von Pückler-Muskau, postać barwna, kochająca życie oraz potrafiąca czerpać to co najlepsze z przyrody. W realizacji projektu brał udział m.in. słynny architekt - Karl Friedrich Schinkel. Od 2004 roku jest on na liście światowego dziedzictwa UNESCO, jako jedyny obiekt z terenu lubuskiego.

Jak podaje Narodowy Instytut Dziedzictwa:

II wojna światowa i jej polityczne konsekwencje odcisnęły silne piętno na losach parku. Zniszczone obiekty architektury i mosty, łąki parkowe naznaczone lejami po bombach i rozryte liniami okopów, to skutek zatrzymania frontu na Nysie Łużyckiej na wiele tygodni. Najbardziej brzemienne w skutkach było jednak ustanowienie po wojnie nowego ładu politycznego w Europie, co doprowadziło do podziału parku pomiędzy Polskę i Niemcy. Fakt ten stał się przyczyną zniszczenia jego układu przestrzenno-kompozycyjnego. Po stronie niemieckiej znalazło się centrum rezydencjonalne wraz z Parkiem Zamkowym i Parkiem Górskim oraz Uzdrowiskiem. Był to co prawda okrojony fragment, stanowiący około 1/3 kompozycji, ale dzięki istniejącym tu obiektom architektury mógł funkcjonować samodzielnie.

Dopiero na przełomie lat 80./90 nastąpił przełom, który umożliwił rozpoczęcie dwustronnej współpracy konserwatorskiej, której celem stała się ochrona i rewitalizacja Parku Mużakowskiego. Ukoronowaniem tych starań był wpis na wspomnianą już listę światowego dziedzictwa Unesco.

Pojazdy warto zostawić na parkingu przy ul. Wybrzeżnej (dojazd od ul. 1 Maja i dalej Hutniczej). Miejsce to jest odpłatne przez cały tydzień w określonych godzinach. Parkomat znajduje się przy domku toaletowym (korzystanie także odpłatne). Od tego miejsca mamy tylko 100 metrów do punktu informacji turystycznej oraz zaledwie ok. 500 m do turystycznego przejścia granicznego na Mostku Podwójnym (białym). Stamtąd warto odbić do kamienia Puecklera, który wzniesiono z inicjatywy Grafa Arnima w 1901 roku, na cześć twórcy parku pomnik Pücklera w formie głazu narzutowego z reliefem. W latach 80. XX wieku kamień, został przeniesiony do Łęknicy, gdzie służył do celów politycznych PRL. Dopiero w 1991 r. głaz powrócił na swoje pierwotne miejsce, gdzie stoi obecnie. Spod kamienia rozpościera się najpiękniejszy widok na Nowy Zamek w Bad Muskau.

W zależności od stopnia intensywności oraz naszej kondycji warto zaplanować minimum 2 godziny na podstawowy spacer z wizytą w Nowym Zamku. Trasa dłuższa z wizytą także w Bad Muskau zajmie nam około 3 godzin. Przed spacerem warto zaopatrzyć się w mapki np. w informacji turystycznej. Po polskiej stronie (przy wejściu do parku od strony parkingu) sporo materiałów otrzymamy bezpłatnie.

Maczuba to jedna z żon księcia Puecklera, pochodząca z Abisynii (obecna Etiopia). Książę nabył ją sobie na targu niewolników podczas podróży po Bliskim Wschodzie. Naprawdę nazywała się Ajiameh Mahbubę i jest pochowana na cmentarzu przy kościele ewangelickim, do którego możemy dotrzeć od Nowego Zamku w zaledwie 15 minut. Należy podążać w kierunku dwóch wież z krzyżami na szczycie. Grobu trudno nie zauważyć, a obok niego jest opis jej losów, w kilku językach.

Jeśli dysponujemy czasem, to warto przespacerować się także po ścieżce turystycznej w światowym Geoparku Łuk Mużakowa po trasie w dawnej kopalni Babina. Wkrótce zostaną tam oddane do użytku nowe ścieżki, które umożliwią powrót do miejsc parkingowych innym wariantem. Już za niedługo do obiektów wartych odwiedzenia w Łęknicy dołączy Centrum Kulturalno-Edukacyjne mieszczące się w dawnej stolarni.