Czy my tu na zachodzie Polski jesteśmy lewicowi, liberalni i wykorzenieni?

Jednak to, co usłyszałam i zobaczyłam ostatnio zachwiało moim stoicyzmem i zdroworozsądkowym podejściem do różnych głupot, które się słyszy i widzi. Zaraz po zakończonej walce o władzę w samorządach, kiedy dwa największe a nawet i te mniejsze grupy wojowników, ogłosiły, że każda z nich odniosła sukces – rozpoczęło się udawadnianie tez, przez nie głoszonych.

Poza politykami wielki w tym udział miały media telewizyjne. W telewizji publicznej trafiłam na cykliczny program publicystyczny, w którym odbywała się analiza powyborczej mapy Polski: 11 regionów na niebiesko, pozostałe w żółto-pomarańczowym kolorze.

Pytanie było niby proste: dlaczego nie było więcej koloru niebieskiego? Dlaczego na północy i części zachodu Polski był kolor żółto-pomarańczowy, czyli tutaj wyborcy wybrali inaczej? Zaczęło się od pokazywania tych samych map z różnymi danymi, na przykład: ile osób tu i tam chodzi do kościoła, ile rozwodów jest tu i tam, ile dzieci ze związków formalnych rodzi się tu gdzie niebiesko, a ile tu gdzie świeci się na żółto, a w końcu, jakie są efekty egzaminów maturalnych i tu, i tam.

A to wszystko po to by na końcu padło stwierdzenie, że my tu na zachodzie nie hołdujemy prawdziwym wartościom, jesteśmy zbyt liberalni i lewicowi, i oderwani od korzeni. Aż w końcu jeden z uczestników debaty red. Jacek Karnowski, to wszystko podsumował tak, że brak koloru niebieskiego dowodzi oczywistej prawdzie, że „Na ziemiach północnych i zachodnich dominuje pogląd, że bez państwa polskiego będzie się nam żyło lepiej…”. Wiedzieli Państwo o tym? Słyszeliście kiedyś bardziej aroganckie i obraźliwe stwierdzenie? Ja nie. Czy pan J. Karnowski zapomniał, że ludzie, którzy zasiedlali te ziemie, zaraz po wojnie, przywieźli ze sobą, z Kresów, wyjątkową jakość kultywowania tradycji i religijnych, i rodzinnych, i historycznych?

Urodziło się tutaj już piąte pokolenie. Dziadkowie, ich dzieci i wnuki do dziś wyznają wartości i sposób myślenia o Polsce, który w wielu innych regionach dawno zanikł. Dziś tu jest ich Polska, ich ojczyzna – mówią o tym głośno, od wielu lat i nie potrzebne im są do tego race i okrzyki nacjonalistyczne.

A czemu nikomu z dyskutantów nie przyszło do głowy, że dramatyczne losy kilkuset tysięcy wypędzonych, którzy tu odbudowywali Polskę, po wiekach jej nie istnienia na tych terenach, spowodowały, że oni nie kierują się owczym pędem, nie ulegają propagandzie warszawskiej, a doceniają i oceniają to, co dzieje się i zmienia najbliżej nich, w ich wioskach i miasteczkach.

Oni mają własne zdanie. I to takim ludziom naprawdę chodzi o dobro regionu, a nie o władzę i przynależność partyjną. To właśnie tacy ludzie edukują nas z prawdziwej historii Polski. Przypominają, opowiadają, przynoszą rodzinne archiwa.

Dzięki takim osobom, dziś w plus.gazetalubuska.pl pokazujemy losy (żyjącej od kilkudziesięciu lat w naszym regionie) rodziny jednego z legionistów Piłsudskiego, a data dzisiejsza jest bardzo ważna. Dokładanie 100 lat temu, 16 listopada Józef Piłsudski wysłał wyjątkowy telegram z lochów warszawskiej cytadeli do rządów USA, Japonii i krajów europejskich. „Jako Wódz Naczelny Armii Polskiej pragnę notyfikować rządom i narodom wojującym i neutralnym istnienie Państwa Polskiego Niepodległego, obejmującego wszystkie ziemie zjednoczonej Polski. Dzięki zmianom, które nastąpiły w skutek świetnych zwycięstw armij sprzymierzonych – wznowienie niepodległości i suwerenności Polski staje się odtąd faktem dokonanym.” Od tego momentu, po 123 latach ciemności, na mapie świata pojawiła się Polska.

Zobacz zwiastun filmu "Kresy", wyprodukowanego przez "Gazetę Lubuską":

Cały film można obejrzeć w naszym serwisie Kresy