Czytelnik z zielonogórskiego Przylepu na spacerze z psem spotkał dwa wilki. - Chcę ostrzec spacerowiczów - mówi

- Skróciłem smycz psu i zacząłem gorączkowo mysleć - wspomina czytelnik. - Wiedziałem, że ucieczka to najgorszy pomysł. Zacząłem głośno mówić, wręcz krzyczeć do mojego psa i ruszyłem na wilki. Gdy byłem już całkiem blisko, wycofały się, ale po chwili odwróciły się i ponownie na mnie patrzyły. Szedłem wciąż w ich kierunku...

WIDEO: Wilk niósł w pysku głowę psa. Sfotografowano go na drodze w okolicy Trzebicza

Ta strategia przyniosła rezultaty. Po dłuższej chwili drapieżniki spokojnym krokiem odeszły do lasu.

- Szczerze mówiąc, byłem cały rozdygotany, wyobrażałem sobie najgorsze - dodaje. - Chcę ostrzec wszystkich, którzy tutaj spacerują, biegają, chodzą na spacery. A ja chyba wyposażę się w jakiś pistolet hukowy, może gaz pieprzowy.

Przyrodnicy uspokajają. Wilki przyglądające się ludziom, to nie jest widok zapowiadający agresję. To zwierzęta inteligentne, a przez to ciekawskie. Ponieważ mają stosunkowo słaby wzrok, potrzebują więcej czasu, by ocenić, na co patrzą. O wiele doskonalszy jest u nich zmysł węchu. Dlatego, jeśli tylko dotrze do nich ludzki zapach, odchodzą. Najlepiej zachować spokój i poczekać, aż wilki oddalą się od nas. Gorzej, gdy natkniemy się na waderę z młodymi. Wówczas powoli, nie wykonując gwałtownych ruchów, wycofajmy się.