Dobra dieta może dodać ci energii

- Jakich składników potrzebujemy najbardziej po 50. roku życia a których z reguły dostarczamy za mało?
- Należy zmniejszyć ilość energii. Jednocześnie zwracając szczególną uwagę na pokrycie zapotrzebowania na białka, witaminy i składniki mineralne. Najistotniejszymi spośród witamin w tej grupie wiekowej są D, B2, B6 i B12 oraz antyoksydanty (C, E, A i beta-karoten). Zapotrzebowanie na składniki mineralne jest zbliżone dla osób w średnim wieku. Wyjątek stanowi żelazo, którego zapotrzebowanie u kobiet po okresie przekwitania znacznie maleje. Należy zmienić proporcje spożywanych produktów. To jest pić więcej przetworów mlecznych, chudego mięsa, owoców i warzyw, kosztem tłuszczów i produktów wysokotłuszczowych oraz cukrów. Dobrym rozwiązaniem jest wprowadzenie do diety żywności wzbogaconej w witaminy. W Polsce problemem osób starszych jest nadmierne w stosunku do zaleceń spożywanie energii z tłuszczów, głównie pochodzenia zwierzęcego oraz z cukrów prostych.

- Czym to się może skończyć?
- Prowadzi to do zmniejszenia gęstości odżywczej diety, to jest proporcji składników odżywczych do energii, a tym samym niedoborów witaminowo-mineralnych. Obserwuje się również nadmierne spożycie mięsa i jego przetworów z jednoczesnym zmniejszeniem spożycia produktów zawierających błonnik, warzyw i owoców. Taki typ żywienia może prowadzić do nasilenia chorób metabolicznych: otyłości, cukrzycy, nadciśnienia, miażdżycy, czy próchnicy zębów. Należy pamiętać o odpowiedniej ilości płynów, gdyż ludzie w starszym wieku słabiej odczuwają pragnienie oraz często obawiają się nadmiaru płynów z powodu zaburzeń pracy nerek i układu moczowego. Brak odpowiedniej ilości wody może jednak prowadzić do zaburzeń w pracy układu nerwowego, wydalniczego i regulacji cieplnej. Dlatego powinno się w tym wieku spożywać dodatkowe ilości płynów - pomimo braku pragnienia.

- Ile kalorii dziennie potrzeba osobie po 50. roku życia?
- Wraz z upływem lat zmniejsza się zapotrzebowanie na energię. Komponując jadłospis powinniśmy, prócz ogólnej ilości kilokalorii, wziąć pod uwagę proporcje poszczególnych składowych: 55-60 procent z węglowodanów, 25-30 procent z tłuszczów, 12-15 procent z białek. Wartość odżywcza diety powinna być dostosowana indywidualnie: dla konkretnej masy ciała, wieku, płci, aktywności fizycznej.

- Jakie diety można stosować, a jakich unikać w tym wieku?
- Dieta powinna być zrównoważona i w pełni zbilansowana oraz dostosowana do indywidualnych potrzeb organizmu. Należy unikać monodiet, opartych na jednej grupie produktów. Takich, jak dieta białkowa, tłuszczowa, owocowo-warzywna. Diet o bardzo niskiej wartości energetycznej, poniżej 1000 kcal/ dzień, które wiążą się z wysokim ryzykiem wystąpienia niedoborów w trakcie długotrwałego stosowania. Negatywne skutki uboczne tak zwanych modnych diet są często nieprzewidywalne. Prowadzące do niekorzystnych zmian metabolizmu. Widocznym efektom w postaci błyskawicznej utraty masy ciała bardzo często towarzyszy, niestety, równie szybki efekt jo-jo.

- Gdy nie radzimy sobie sami z dietą, dlaczego warto wybrać się do dietetyka?
- Gwarantuje bezpieczeństwo długotrwałego stosowania diety bez ryzyka utraty zdrowia. Dieta ułożona przez specjalistę dostosowana jest do parametrów pacjenta: jego masy ciała, wieku, płci, aktywności fizycznej. Uwzględnia dotychczasowe nawyki żywieniowe, tryb życia i pracy, preferencje żywieniowe, towarzyszące schorzenia. Obala tym samym mit, iż dieta musi być kosztowna, niesmaczna i powodować frustracje w wyniku ciągłego uczucia głodu. Plan żywieniowy, prócz pozbycia się zbędnych kilogramów, wspomoże regenerację organizmu. Poprawi stan włosów, skóry, paznokci, polepszy samopoczucie, doda energii, ureguluje przemianę materii.Taka dieta jest przygotowana na podstawie dokładnie zebranego wywiadu żywieniowego, analizy składu ciała, parametrów krwi, moczu oraz ewentualnych zaleceń lekarskich. Jadłospis ułożony przez dietetyka oparty jest na gruntownej wiedzy żywieniowej, zaleceniach zgodnych z Polskim Towarzystwem Dietetyki.

- Czy często pomocy dietetyka szukają właśnie osoby po 50. roku życia?
- Zgłaszają się osoby w każdym wieku i z bardzo zróżnicowanymi problemami żywieniowymi. Osoby po 50. to grupa wiekowa ludności o specyficznych potrzebach żywieniowych, rzadko w dobrym stanie zdrowia. W wyniku starzenia się organizmu, wieloletniego błędnego sposobu żywienia, towarzyszącej otyłości, pojawia się cukrzyca, nadciśnienie, miażdżyca, dna moczanowa, nowotwory i inne schorzenia. Pacjenci po 50. wymagają częściej diet specjalnych, które uwzględniają przyjmowane środki farmaceutyczne, zalecenia lekarskie po pobycie w szpitalu. Należy pamiętać, iż sposób żywienia i przyzwyczajenia z tym związane, nawet jeżeli są nieprawidłowe, należy zmieniać powoli i stopniowo. Z wiekiem maleje adaptacja do innego systemu żywienia.

- Czy sposób odżywiania wpływa na długowieczność?
- Na procesy starzenia się organizmu wpływają czynniki genetyczne i środowiskowe, do których zalicza się sposób żywienia. Już ponad 80 lat temu badania wykonane na szczurach wykazały, iż ograniczenie spożycia do 70 procent przeciętnej, zmniejsza objawy patologiczne i zwiększa żywotność. Podobne badania przeprowadzono na owadach, rybach i innych gatunkach zwierząt, co potwierdziło wcześniejsze obserwacje. Analizując sposób odżywiania osób długowiecznych, zaobserwowano prostotę ich diety, brak przejadania się oraz aktywny umysłowo i fizycznie tryb życia.

- Dziękuję.

Nieruchomości z Twojego regionu