Dorota Kurmin

Moja działalność: Społeczna i charytatywna dzięki pracy w TVP Gorzów, która to umożliwia poznawanie największych problemów i pomaganie tym najbardziej zagubionym i potrzebującym.

Jestem kobietą przedsiębiorczą... Ponieważ potrafię stanąć na głowie, by dojść do celu. Najczęściej celem jest pomoc ubogim czy pokrzywdzonym osobom. Wykorzystuję do tego swoje cechy charakteru i osobowości. Dzięki temu moja praca nie jest tylko sposobem na zarabianie. Praca jest dla mnie narzędziem do niesienia pomocy. Jestem uparta i konsekwentna, co sprawia, że trudno się mnie pozbyć. Sprawy ludzi, którzy do mnie piszą, czy dzwonią, doprowadzam do finału, najczęściej pozytywnego. Wiem, że często wystarczy komuś otworzyć oczy na problem, by stał się przyczyną dobrego finału. Tak często jest z włodarzami miast i gmin. Nie trzeba iść z nimi na udry. To też ludzie i to często wrażliwi. Jestem przedsiębiorcza, bo jestem komunikatywna i potrafię docierać nawet do najbardziej zatwardziałych sumień, co w dzisiejszych czasach nie jest łatwe.

Zmieniam świat, gdy… Pochylam się nad bohaterami swoich materiałów (newsy, reportaże, programy publicystyczne). Gdy podaję rękę jako osoba prywatna tym, którzy potrzebują pomocy. Gdy uświadamiam błędy i niedopatrzenia osobom, od których zależy los pokrzywdzonych, biednych czy bezdomnych. Zmieniam świat, gdy uśmiecham się do tych, którzy tracą nadzieję. Zmieniam świat, gdy zdenerwuję kogoś, kto ignoruje potrzeby innych. Zmieniam świat, gdy walczę z obłudą, kłamstwem i ignorancją. A także wtedy, gdy nie toleruję złych zachowań.

Moje marzenia spełniają się... Gdy widzę na czyjejś twarzy choćby najbardziej nieśmiały uśmiech, bo moje działania doprowadziły do tego, że otrzymał rentę albo na jego konto spłynęły pieniądze z całej Polski i zza granicy na bardzo drogie leczenie. Gdy ktoś, kto myślał, że już nigdy nie wyjdzie o własnych siłach na spacer, dostaje taką możliwość dzięki zamontowanej windzie inwalidzkiej. Moje marzenia spełniają się wtedy, gdy dzięki mnie spełniają się marzenia innych.

W domu, w pracy, z przyjaciółmi... Jestem zawsze taka sama. Denerwuje mnie głupota i ignoranctwo. Denerwuje mnie nieszczerość i lenistwo. Zawsze jestem szczera i bezpośrednia. Nawet do bólu. Niestety jestem też nadwrażliwcem i chłonę często, aż za wiele. Lubię doprowadzać sprawy do końca i nie mogę spać, gdy ktoś nie może spać. Kocham ludzi i cenię dobry humor.

Życie ma sens, gdy… Żyjemy w jakimś celu, gdy żyjemy dla innych. Gdy ciągle o czymś marzymy i pomagamy spełniać marzenia innych.

Najbardziej cieszę się… Z chwil spędzonych z rodziną i przyjaciółmi. Najbardziej cieszę się, gdy dotrę do ludzkich sumień poprzez swoją pracę. Cieszę się również wtedy, gdy ktoś, komu pomogę, nie widzi we mnie tylko pani redaktor, ale przyjaciela, do którego można się zawsze zwrócić ze swoim problemem.

Nie lubię… Chamstwa i ignoranctwa. Nie lubię urzędników, którzy uważają, że podpisem na papierze zbawiają świat, a tak naprawdę nie widzą rzeczywistych problemów. Nie lubię dyrektorek i dyrektorów instytucji społecznych, którzy witają swoich podopiecznych siedząc w wygodnych fotelach. Nie lubię pań i panów kierowników instytucji społecznych, którzy próbują wmówić często niedouczonym, przestraszonym podopiecznym, że wyczerpały się możliwości pomocy. Nie lubię, gdy ktoś, kto nie przeżył sam jakiegoś problemu, pozwala sobie na ocenę kogoś, kto nisko upadł.

Moja pasja to… Praca którą wykonuję – dziennikarstwo. Nie mogło mnie nic piękniejszego spotkać w życiu jak praca, która umożliwia nie tylko utrzymanie się, ale także spełnianie się i pomaganie innym. Dlatego czasem już nawet nie rozgraniczam czy to jeszcze praca, czy życie prywatne. Dzięki temu moja codzienność nie jest nudna.