W Polsce nie ma prawie żadnych ograniczeń dla grzybiarzy. Nie wolno zbierać grzybów w niektórych częściach lasu, gdzie jest stały zakaz wstępu: na uprawach do 4 m wysokości, w drzewostanach nasiennych i powierzchniach doświadczalnych, w ostojach zwierzyny. Nie wolno ich także zbierać na obszarach chronionych: w rezerwatach i parkach narodowych oraz na terenach wojskowych oraz w lasach prywatnych bez zgody właściciela. Warto pamiętać, że część grzybów podlega całkowitej ochronie.

W Hiszpanii wprowadzono jakiś czas temu opłatę za zbieranie grzybów. Koszt pozwolenia na zbiór to 10 euro dziennie. By ograniczyć zbiory, wprowadzono limit - jednorazowo można zebrać nie więcej niż 5 kilogramów grzybów. Media pisały jakiś czas temu o mafiach grzybowych z którymi musi walczyć policja a także, zwłaszcza w ostatnich latach kryzysu w Hiszpanii o zawodzie grzybiarza.

We Włoszech zbieranie grzybów regulują specjalne przepisy. Wymagana jest zgoda czyli należy wykupić abonament i stosować się do zawartych w nim warunków. Kara grozi więc za brak abonamentu, za zbyt dużą liczbę zebranych grzybów, za zbieranie w dni zabronione, za nie oczyszczenie grzybów w chwili ich zbiorów czy za nieodpowiednie pojemniki do ich transportu (brak przewiewnego koszyka). Za złamanie prawa grozi kara 100 euro. To kwota jaką trzeba zapłacić za całoroczny abonament. Można też wykupić czasowe pozwolenie na zbiór grzybów. Reasumując każdy grzybiarz musi mieć legitymację grzybiarza.

W Holandii właścicielem lasów i wszystkich leśnych dóbr jest królowa Holandii zatem mieszkańcy tego kraju nie mogą zbierać grzybów na własny użytek. Poza tym obywatele Niderlandów uważają, że zbieranie grzybów to po prostu niszczenie lasu.