Koszty egzekucji komorniczej zmieniły się 1 stycznia 2019 roku. Ile teraz wynoszą? Jakie są zasady ich ponoszenia? Określa to ustawa o kosztach komorniczych.
Ustawa o kosztach komorniczych (z 28 lutego 2018 roku) znacząco zmieniła zasady finansowania egzekucji oraz wysokość poszczególnych opłat egzekucyjnych.
Koszty komornicze: to nowe prawo nie działa wstecz!
Ustawa weszła w życie 1 stycznia 2019 roku - i obowiązują jedynie dla spraw wszczętych od tego dnia.
Co obejmują opłaty komornicze
1. Opłaty egzekucyjne za przeprowadzenie postępowania egzekucyjnego, wykonanie zabezpieczenia roszczenia;
2. Opłaty za przeprowadzenie innego postępowania albo dokonanie innych czynności.
Komornik pobiera opłaty komornicze tylko w przypadkach określonych w ustawie.
Warto wiedzieć: opłaty komornicze są stosunkowe albo stałe.
Czytaj również: Dostałeś pismo od komornika o wszczęciu postępowania egzekucyjnego i nie wiesz, co to oznacza? Wyjaśniamy, jak przebiega takie postępowanie
Podstawę obliczenia opłaty stosunkowej stanowi wartość świadczenia. Opłaty stosunkowe w sprawie nie mogą być niższe niż 150 złotych i wyższe niż 50 000 złotych.
Opłaty komornicze: tak było, a tak jest od 1 stycznia 2019 roku
Do 1 stycznia 2019 roku wynagrodzenie dla komornika w sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych było zależne od sposobu egzekucji. Obecnie - niezależnie od sposobu egzekucji - opłata jest zawsze taka sama. Wynosi 10 procent od wyegzekwowanej kwoty.
Zapamiętaj: nie ma znaczenia, czy sprawa dotyczy ściągania długu (egzekucji) z emerytury, renty, wynagrodzenia za pracę albo rachunku bankowego, zasiłków czy też rzeczy ruchomych.
Wartość procentowa należności jest zawsze taka sama i wynosi 10 proc.
Pamiętaj też jednak, że - co do zasady - postępowania egzekucyjne wszczęte przed 1 stycznia 2019 roku będą opłacane według starych zasad.
Kto płaci koszty komornicze
Koszty egzekucji komorniczej ponosi dłużnik. Nie zmniejszają one kwoty należnej wierzycielowi. Zwiększają tę, którą musi zapłacić dłużnik, a komornik z tej puli pobiera swoją opłatę.
Tak jest co do zasady, od której zdarzają się jednak wyjątki. Czasami bowiem to wierzyciel zostaje obciążony kosztami komorniczymi (patrz artykuł 30 ustawy).
Stawka preferencyjna - nie 10 procent, a 3 procent
Dłużnik może też skorzystać z niższej opłaty egzekucyjnej w wysokości 3 proc. wartości zadłużenia (jednak pamiętaj, że kwota nie może być mniejsza niż 150 złotych).
Uwaga! Płatność po ulgowej stawce możliwa jest jedynie w tych przypadkach, w których dłużnik dobrowolnie spłaca całość lub część należnej kwoty w ciągu miesiąca od momentu doręczenia mu zawiadomienia o wszczęciu postępowania egzekucyjnego. Ulga przysługuje kiedy część lub cały dług będą przekazane komornikowi bezpośrednio lub na wskazane przez niego konto (rachunek w banku).
To opłaca się zapamiętać: można zmniejszyć wysokość opłaty kosztów komorniczych z ustalonych obecnie 10 proc. od wyegzekwowanych kwot opłaty na 3 proc. Aby skorzystać z tej możliwości, trzeba wpłacić pieniądze do komornika w terminie miesiąca od dnia powiadomienia o wszczęciu postępowania egzekucyjnego.
Opłaty w sprawach o egzekucję świadczeń niepieniężnych
* Opłata stała od wniosku o wszczęcie egzekucji wydania rzeczy ruchomej wynosi 400 złotych.
* Opłata stała od wniosku o wszczęcie egzekucji wprowadzenia w posiadanie nieruchomości służącej do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych dłużnika albo opróżnienia lokalu lub pomieszczenia służącego do zaspokojenia takich potrzeb wynosi 1500 złotych.
Uwaga! Wymieniliśmy jedynie przykładowe opłaty, które dotyczą świadczeń niepieniężnych. Cały zestaw opłat znajdziesz w ustawie o kosztach komorniczych.
Pozostałe przykładowe opłaty stałe
* Od wniosku o wykonanie postanowienia o zabezpieczeniu spadku oraz sporządzenie spisu inwentarza - 400 zł.
* Za bezpośrednie i osobiste doręczenie na zlecenie sądu zawiadomień sądowych, pism procesowych oraz innych dokumentów sądowych za potwierdzeniem odbioru i oznaczeniem daty - 40 zł.
* Za sporządzenie protokołu stanu faktycznego - 400 zł.
* Za poszukiwanie majątku dłużnika na zlecenie wierzyciela - 100 zł.
To warto wiedzieć o kosztach komorniczych
1. W każdym piśmie kierowanym do strony komornik informuje o aktualnej wysokości należności będących przedmiotem egzekucji.
2. Dłużnik zwraca wierzycielowi koszty niezbędne do celowego przeprowadzenia egzekucji. Koszty te ściąga się wraz z egzekwowanym świadczeniem.
3. Koszty postępowania egzekucyjnego ustala postanowieniem komornik sądowy wraz z ukończeniem postępowania egzekucyjnego, jeżeli przeprowadzenie egzekucji należy do niego.
4. Do postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie stosuje się przepisy dotychczasowe.
Ustawa weszła w życie z dniem 1 stycznia 2019 roku.
Postępowanie egzekucyjne rozpoczyna się w chwili złożenia wniosku przez wierzyciela
Dłużnik może nie mieć zielonego pojęcia o tym, że postępowanie egzekucyjne się zaczęło, bo jego obecność na rozprawie nie jest wymagana. Nie jest o tym nawet zawiadamiany.
Bezwzględnie dłużnik musi jednak wiedzieć o tym, że wszczęto wobec niego postępowanie komornicze. W jego toku komornik sądowy ustala majątek dłużnika. Komornik sądowy może zająć dłużnikowi wynagrodzenie za pracę, emeryturę, rentę, konto w banku, ruchomości (przedmioty) oraz nieruchomości (czyli na przykład dom, mieszkanie).
Źródło informacji: ustawa o kosztach komorniczych z 28 lutego 2018 roku. Za konsultację merytoryczną poradnika dziękujemy Marcinowi Szczepańskiemu, komornikowi sądowemu z Zielonej Góry
WIDEO: Uważaj! Skuteczna egzekucja komornicza może pozostawić cię z niczym
Kto musi dopłacić do podatków?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
