Jagoda przeżyła koszmar podczas nauki jazdy. Teraz uczy się w nowej szkole

Przypomnijmy: dziewczyna brała udział w programie Powiatowego Centrum Pomocy w Rodzinie, pomagającym osobom mieszkającym w rodzinach zastępczych zdobyć prawo jazdy. Nowosolski PCPR od trzech lat w tym celu korzysta z usług firmy Stanisława Łabędzia. Podczas kursów z panem Damianem, synem właściciela, Jagoda słyszała wielokrotnie wiele epitetów pod jej adresem. - Pan Damian ciągle mnie obrażał. Zdania: "debilu jak jedziesz", "ty sieroto", powtarzały się bez przerwy - opowiadała. - Gdy miałam problem z drzwiami, zdenerwował się i zamknął je tak, że przytrzasnął mi palec. Potem z krwawiącą dłonią kazał jeździć - relacjonowała nam zestresowana kursantka.

Gdy pierwszy raz rozmawialiśmy z Jagodą była cicha i przestraszona. Trudno było ją skłonić do jakichś szczegółowych opisów. Dziś jest pełna życia, radosna i otwarta. Wszystko dlatego, że wraz ze swoimi opiekunami wywalczyli zmianę szkoły jazdy. - Dowiedzieliśmy się, że Departament Funduszu Europejskiego przy urzędzie marszałkowskim jest instytucją kontrolującą działania PCPR. Zgłosiliśmy im problem, a oni go bardzo szybko rozwiązali - mówi Wanda Sobkowiak. - PCPR dostał trzy dni na wyłonienie nowej firmy dla Jagody, bo tylko ona zmieniła szkołę. Centrum do końca próbowało nas przekonać, abyśmy pozostawili sprawę. Często wydzwaniali do Jagody i starali się wpłynąć na jej decyzję - opowiada pani Wanda.

- Nikt, nigdy nie w PCPR nie wpływał na decyzje Jagody - mówi wicedyrektor PCPR Anna Stęcel-Dobrowolska. - Telefony do kursantki były wykonywane tylko po to, aby ją poprosić o osobiste stawienie się w Centrum, wyjaśnienie podjętej decyzji i wręczenie jej na piśmie - tłumaczy wicedyrektor.

Teraz, po wyjaśnieniu całej sprawy, rodzina czuje wyraźną ulgę. - Cieszymy się, że dzięki "Gazecie Lubuskiej" mogliśmy nagłośnić tę sprawę. Dziękujemy także osobom, które nas popierały na forum internetowym i potwierdziły, że nie kłamię, bo oni także mieli podobne nieprzyjemności - mówi wyraźnie zadowolona Jagoda. - W nowej szkole jest zupełnie inaczej, do tego stopnia, że córka najchętniej jeździłaby codziennie - uśmiecha się pani Wanda.