Katedra w Palermo? No to mamy pasztet (zdjęcia)

Przy okazji możemy zabawić się w rozwiązywanie architektonicznego rebusu. I ustalić z jakiej epoki pochodzą poszczególne kawałki tej układanki. Ufundował ją w 1185 roku angielski arcybiskup Palermo Gualtiero Offamiglio (czyli Walter Mill), ale budowa trwała setki lat. Jak narzekają fachowcy ostatecznie zepsuto ją w wieku XVIII, gdy dobudowano kopułę pasującą do całości jak kwiatek do kożucha. W zamian radzą przyjrzeć się staranniej wschodniej części z trzema absydami oraz wieżyczkom, które zachowały XII-wieczny kształt. Pomiędzy wieżami znajduje się gotycki portal z cenną rzeźbą Madonny. Gdyby jeszcze nie ozdoby, ślad gotyku katalońskiego. Natomiast główna fasada zachowała wygląd z XIV-XV wieku. Jedna z kolumn była wcześniej częścią meczetu, o czym świadczy wyryty na niej werset Koranu.

Wnętrze to jeszcze bardziej wybuchowy koktajl, który przyprawiono ostatecznie w XVIII wieku. Jest neoklasycystyczne i zimne. Koniecznie zajrzyjmy do Muzeum Diecezjalnego, gdzie znajdują się grobowce królów i cesarzy. Najsłynniejszy z nich to oczywiście Fryderyk II spoczywający obok żony Konstancji. Znajdziemy także relikwie czczonej na Sycylii św. Rozalii i św, Agaty. I obejrzyjmy wspaniałe marmurowe kropielnice. Cennymi elementami wnętrza są pozostałości drewnianego chóru z roku 1466 oraz marmurowych ozdobnych gzymsów wykonanych w XVI wieku przez Giaginiego.

Znajdziemy tutaj także wiele cennych obrazów i rzeźb: marmurowa figura Madonny z Dzieciątkiem z XV wieku, obraz Madonna della Scalla Giaginiego i polichromia z XIII wieku. W Kaplicy Relikwii można zobaczyć relikwie między innymi świętej Krystyny, Agaty, Świętego Kosmy, a także pierwszego patrona Palermo, świętego Mamilianusa. W podziemiach znajduje się krypta z grobowcami z czasów rzymskich, bizantyjskich i normańskich.

I jeszcze ciekawostka. Podobnie jak nieliczne budowle sakralne katedra posiada swój własny heliometr. Było to proste urządzenie służące do mierzenia i regulacji czasu oraz kalendarza. Heliometr, podobnie jak urządzenia do prostej fotografii otworkowej, rzucał w południe obraz słońca na posadzkę katedry. Znajduje się na niej wykonana z brązu linia wyznaczająca północ i południe, wskazująca pozycję słońca w czasie przesilenia zimowego i letniego, z zaznaczonymi znakami zodiaku wskazującymi pozostałe miesiące roku.