Kęszyca Leśna: to jedna z „najmłodszych” polskich wsi. Z niezwykłą historią

To oznacza, że w tym roku wieś już ma za sobą 27. urodziny (licząc od majowego przejęcia terenu przez władze), a przed sobą, w lipcu, 26. rocznicę nadania nazwy.

Z tej okazji warto przypomnieć kilka ciekawych faktów z przeszłości. Uwaga: zaprezentowane poniżej informacje pochodzą z opracowania „Wybrane aspekty pobytu Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej w Polsce w latach 1945–1993 oraz wykorzystanie infrastruktury po jednostkach Armii Radzieckiej po 1993 r.” autorstwa Macieja Czulickiego. Dokument został przygotowany dla Biura Bezpieczeństwa Narodowego. Cześć ciekawostek powstała na bazie archiwalnych tekstów GL.

1. Zabudowa terenu Kęszycy Leśnej rozpoczęła się na początku poprzedniego wieku. Początkowo były tu koszary Wermachtu, w latach 1945–1956 był tutaj garnizon WP, w którym stacjonowały: 7. pułk artylerii i 4. łużycki pułk saperów.

2. Od 1956 r. do 1993 r. na podstawie umowy z 17 grudnia 1956 r. koszary przejęli Rosjanie. Przejęcie odbyło się z wyrzucaniem polskich żołnierzy, co łączyło się z bijatykami i strzelaniną (po przejęciu stacjonowały tu m. in.: batalion rurociągów polowych, 389. samodzielny batalion łączności troposferycznej, 451. samodzielny batalion łączności i 824. samodzielny batalion łączności dalekosiężnej oraz skład MPS).

3. W latach 1960–1980 koszary rozbudowano, powiększając je o nowe bloki mieszkalne i budynki gospodarcze.

4. W Kęszycy stacjonowało do ok. 4 tys. żołnierzy w kulminacyjnym okresie. Teren bazy obejmował 119,4 ha. Był podzielony na kilka kompleksów: osiedle mieszkaniowe złożone z budynków mieszkalnych, baraków, garaży, magazynów (99 budynków); 2 kompleksy magazynów i garaży (19 budynków); stacja radarowa o pow. 12,5 ha; baza paliw o łącznej pojemności 16,1 tys. m3.

5. Rosjanie uruchomili w garnizonie: klub oficerski, mieszkania dla kadry oficerskiej, szkołę podstawową, dom kultury, sklepy, łaźnie i pralnie.

6. Położenie miejscowości i jej osobliwy klimat sprawiły, że organizowano tu obozy pionierskie dla dzieci kadry oficerskiej. Przyjęto nawet nazwę „Kurort Kęszyca” z tego powodu, że przywożono na kilkutygodniowe pobyty rehabilitacyjne do Kęszycy dzieci z Czarnobyla i okolic, ze skażonych terenów po awarii elektrowni jądrowej.

7. Baza oraz poszczególne stacje radarowe były otoczone zasiekami i płotami pod napięciem, ale można się tam było dostać... podziemnymi korytarzami łączącymi bunkry Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego! - Kiedyś doszliśmy podziemiami do bunkra, na którym był taki nadajnik. Słyszeliśmy rozmawiających ze sobą operatorów, ale na górę już nie wchodziliśmy – wspominał nasz Czytelnik.

8. Rosjanie wyjechali z Kęszycy Leśnej 5 maja 1993 r. Wracali wagonami towarowymi. Na bocznicy w Nietoperku żegnało ich kilkudziesięciu mieszkańców. Kobiety przyniosły gałęzie kwitnącego bzu, zaś kieszenie w marynarkach ich mężów rozpychały butelki wódki.

9. Obiekt przekazano stronie polskiej 12 maja 1993 r. Po opuszczeniu Kęszycy Leśnej przez wojska radzieckie budynki zostały sprzedane na licytacjach za niewielkie sumy, a władze powiatowe nie wpisały do umów klauzuli o zobowiązaniu nabywcy do utrzymaniu nabytego obiektu w należytym stanie.

10. Nazwę Kęszyca Leśna nadano miejscowości w lipcu 1994 r. i została wtedy samodzielną miejscowością oraz siedzibą sołectwa w gminie.

11. We wsi nadal stoi pomnik czołgającego się radzieckiego żołnierza. Mieszkańcy Kęszycy Leśnej nie dali go zdekomunizować.