Ból zęba
Pulsujący i ciągły ból zęba to pierwszy i najbardziej oczywisty sygnał wskazujący na konieczność wymiany plomby. Najprawdopodobniej w zaplombowanym zębie rozwija się próchnica. Ból takiego zęba oznacza, że nastąpiło rozszczelnienie się plomby lub ząb został nieprawidłowo wyleczony i pozostało w nim ognisko zapalne. W wielu przypadkach taki ząb wymaga leczenia kanałowego.
Może dojść również do powstania torbieli lub ropnia, co często wymaga zastosowania antybiotykoterapii. W najgorszym przypadku może być konieczna ekstrakcja, czyli usunięcie zęba.
Stara plomba
Czasem nawet nie pamiętamy kiedy mieliśmy leczony dany ząb, nie wiemy więc ile lat może mieć plomba. Mimo, że obecnie stosowane wypełnienia mogą wytrzymać nawet 15 i więcej lat to jednak każde z nich ma swoją wytrzymałość i zużywa się z biegiem lat. Trwałość wypełnienia zależy przede wszystkim od materiału z jakiego zostało wykonane, ale również od pracy stomatologa, który powinien z dużą staranności i precyzją oczyścić ząb oraz szczelnie założyć wypełnienie.
Najtrwalsze okazują się plomby amalgamatowe (trwałość nawet do 30 lat), które ze względu na swoją ciemną barwę, mogącą powodować przebarwienia na zębach i dziąsłach (tzw. tatuaż amalgamatu) oraz skład (stop miedzi, cynku, cyny i srebra z domieszką toksycznej rtęci) obecnie są rzadko stosowane. Jednak przez wiele lat były głównym materiałem do wypełnień i wiele osób nadal je posiada.
Obecnie dentyści najczęściej wybierają plomby kompozytowe, które mają krótszą żywotność, bo ok. 10-15 lat, ale są estetyczne, ich kolor stapia się z barwą zęba oraz bezpieczne, nie zawierają toksycznych substancji. Mogą się jednak ścierać i rozszczelniać, dlatego należy je co roku kontrolować u dentysty i w razie konieczności wymieniać na nowe.
Wrażliwość na gorące i zimne produkty
Gdy zaplombowany ząb reaguje przeszywającym bólem w styczności z gorącymi, zimnymi lub słodkimi napojami oraz potrawami może to świadczyć o nieszczelności lub pęknięciu wypełnienia stomatologicznego. Taka nieszczelność może być niewidoczna gołym okiem, ale pozwala bakteriom próchnicotwórczym przebywającym w płytce nazębnej na przedostanie się do miazgi zęba, która jest bardzo silnie unerwiona i wrażliwa na bodźce zewnętrzne.