Lubuskie. Tu się żyje! Jedno drzewo rodzi tu jajka, drugie wygląda jak w skórze węża.

Edukacyjny Park Dendrologiczny PTTK powstał w Mościcach niedaleko Witnicy. Powstał od podstaw dzięki pasji, pracowitości, talentowi i wiedzy wielu, wielu ludzi, którzy mieli wolę stworzyć bezinteresownie coś z niczego. Mimo różnic pokoleniowych, wykształcenia, statusu materialnego, poglądów religijnych i politycznych ... udało się!

Obecnie poznamy tu ponad 120 gatunków drzew i krzewów, skalnik roślin górskich, ogród stu zapachów. Ucieszy nas domek na drzewie, ławeczka pod wierzbą przy stawku LPO czy stolik z warcabami stupolowymi. Ale, ale zapoznajmy się choć z niektórymi drzewami i miejscami! Może zacznijmy od tego drzewa, co raczej rodzi jajka, nie owoce, bo się "zagapiło" 200 milionów lat temu. Zamiast owocu ma zalążek wielkości mirabelki czekający na plemnik w postaci latającego pyłku, który -jeśli uda się mu dotrzeć przypadkiem na powierzchnię "mirabelki" -wówczas żelatynizuje się. Plemnik zapładnia komórkę jajową, która zaczyna się dzielić, opada na ziemię i daje szansę na wzrost miłorzębu dwuklapowego. Nasze drzewko jest młode, na owoce/zarodki musimy jeszcze poczekać jakieś 60 lat :)

Nieco dalej inne drzewo o regularnych liściach i zielono-oliwkowym pniu o białych pręgach naśladujących skórę węża. O dziwo to klon! Klon Dawida. W innym miejscu rośnie niewielkie drzewko, ale ostrożnie - nie próbujmy się z nim zaprzyjaźnić! Jego ostre liście mogą rozciąć skórę dłoni, jeśli będziemy nieostrożni. To pochodząca z chilijskich Andów araukaria. Inne rosnące w parku drzewo o fantazyjnych, nieregularnych liściach to morwa papierowa. Jej liście i kora po zmieleniu posłużyła już 2300 lat temu do produkcji papieru w Chinach. Kolejne użyteczne drzewko z Chin to pieprz syczuański - posiada wonne nasionka o ostrym smaku z lekką cytrusową nutą.

Dla równowagi przyjrzyjmy się figowcowi. Liście niczym otwarta ludzka dłoń, a to, co zwykle nazywamy owocami figi, tak naprawdę jest tzw. owocostanem. To gruszkowatego kształtu, skórzasty worek, z bardzo ciasnym otworem w środku wypełniony ukrytymi w wyniku ewolucji licznymi owocami lub resztkami kwiatów otoczonych przez rozrośnięte, smakowite mięsiste dno kwiatowe. Prawdziwą niespodzianką parku jest zakątek cedrów z czterema odmianami tego gatunku: himalajskim, libańskim, atlaskim i cypryjskim! Prawdopodobnie to jedyne miejsce w Europie, gdzie rodzina cedrowa jest razem.

Cedry ze względu na wyjątkowe właściwości drewna wykorzystywane były przez człowieka od starożytności. Już 3500 lat temu zapisano pismem klinowym pierwszy tekst o drzewie w babilońskim eposie o Gilgameszu. Oto jego fragment:„Widzę górę cedrów, mieszkanie bogów, tron śmiertelnej Irnini. Przed górą cedry pysznie się wznoszą, cień ich dobry i wielce przyjemny.” Aleksander Macedoński budował z nich statki, król żydowski Salomon pałac i sławną świątynię, uzyskiwano też z niego olejek cedrowy, którym się nacierano i wdychano go, stosując w aromaterapi, co trwa do dzisiaj.

W Gorzowie rozpoczął się bożonarodzeniowy jarmark. Atrakcją był święty Mikołaj we własnej osobie! WIDEO:

Jeśli planujemy spoczynek w parkowej ciszy, to najlepszym miejscem jest ławeczka nad stawkiem LPO z białymi i czerwonymi liliami, gdzie przy sporym szczęściu dostrzeżemy zaskrońca ścigającego - zwykle bezskutecznie- żabę. Pora na spacer "górską ścieżką". Tu na 60 m2 powierzchni skalniaka bez trudu rozpoznamy szarotkę i sasankę alpejską, goryczkę Klusjusza, opuncję (afrykańską i amerykańską), dzwonki - karpacki, krzywy, kropkowany, przetaczniki -mandżurski i armeński, bożokwiat, fernbush, czyli kwiat paproci :). Na skalniaku rośnie też niewielka sosna oścista. To najbardziej długowieczne drzewo na Ziemi. Wiek rosnącego w Górach Białych (Kalifornia USA) okazu zwanego Metuzalem oszacowano na około 4850 lat !!! Aby sobie w pełni uświadomić ten ogrom czasu, należy odnieść wiek tego drzewa np. do faktu, że miało ono już ponad 100 lat, kiedy zakończono budowę pierwszej piramidy (2650 r. p.n.e.) faraona Dżesera.Tuż obok ogród stu zapachów z zielem Azteków, monardą kardynalską, 53 gatunkami i odmianami mięt! Wystarcza niewielki wiatr, a zapach tego miejsca dociera do nas, zanim te zioła dostrzeżemy.

Dobre to miejsce, by "rzucić okiem" na górujący nad ogrodem i skalniakiem domek na drzewie. Zawieszony, wspiera się na pniach trzech czereśni, posiada niewielki taras widokowy i wnętrze wyposażone w dwa łóżka. Takie spełnione marzenie każdego dzieciństwa. Warto przysiąść do stoliczka z warcabnicą. Dość niezwykłą, bo stupolową. Mało kto pamięta, że tę modyfikację sprawił Jan Żubr, dworzanin Marii Leszczyńskiej - żony Ludwika XV króla Francji. Gra tak się spodobała, że chętnie grywali w warcaby polskie (jak nazywa się je dotąd na świecie) np. Napoleon i Rousseau.

Kiedy stwierdzimy, że do poznania całego parku, każdego drzewa i krzewu jest jeszcze daleko, pora na posiłek przy ognisku. Stoły i ruchomy ruszt do pieczenia czekają. To dobre miejsce, by usiąść, celebrować robienie wspólnego posiłku i rozmawiać. Rozmawiać bez pośpiechu, rozmawiać naprawdę, bo bez pośrednictwa czatu, smsa. Rozmawiać, a nie wydawać komunikaty, słuchać bez zniecierpliwienia nawet wtedy, gdy ma się na coś ugruntowany pogląd. W końcu jesteście w "Uzdrowisku Mościce"! Zapraszamy. Wstęp i indywidualne zwiedzanie bezpłatne. Jedyne czego oczekujemy, to szacunek do tego miejsca i ludzi. Więcej informacji o parku znajdziecie na profilu Facebook Mościce Park Dendrologiczny i w informatorze "Turystycznie o drzewach i krzewach" wydanym przez nasz Oddział PTTK Ziemi Gorzowskiej.