Madonna łaskami słynąca

KIEDY ZWIEDZAĆ?

KIEDY ZWIEDZAĆ?

Sanktuarium i muzeum można zwiedzać codziennie od 10.00 do 18.00 - poza godzinami nabożeństw i odbywających się tam uroczystości. Opłata - co łaska. Jest tam również sklepik z pamiątkami i dewocjonaliami oraz kawiarnia. Nr tel. 095 749 30 43. Witryna internetowa; www.rokitno.org

Otoczone lasami i jeziorami Rokitno to jedno z najbardziej magicznych miejsc w województwie. Nad niewielką wsią górują dwie strzeliste wieże barokowej bazyliki z połowy XVIII w. - To drogowskaz dla pielgrzymów, którzy zjeżdżają się tutaj z całego kraju. W minionym roku było ich około 300 tysięcy - wylicza ks. kan. T. Kondracki.
Mój przewodnik od 1989 r. jest kustoszem rokitniańskiego sanktuarium. I strażnikiem słynącego z licznych łask obrazu Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej, która jest patronką diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. Zdaniem historyków sztuki, portret ma około 500 lat. W 1661 r. jego właścicielem został Jan Opaliński - opat cystersów z Bledzewa.

- Już wtedy obraz słynął z licznych cudów i był celem pielgrzymek. W 1670 roku został uznany za cudowny, a rok później opat zdecydował o przeniesieniu obrazu do Rokitna - mówi ks. dr Józef Tomiak, który jest wicekustoszem sanktuarium.

Papieskie ślady

Podczas wojny domowej w 1671 r. obraz trafił do królewskiego obozu w Lublinie i podnosił morale naszych rycerzy. Wtedy właśnie na rozkaz króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego przyozdobiony został królewską koroną. Kolejną udekorowano go 18 czerwca 1989 r. na mocy dekretu Jana Pawła II, który wpierw poświęcił koronę w Watykanie. Papieskich akcentów jest w Rokitnie znacznie więcej.
- To Jan Paweł II w 2001 r. podniósł rokitniańską świątynię do rangi bazyliki mniejszej. Dlatego nad wejściem do niej umieściliśmy herb papieża - zaznacza mój przewodnik.

Liczne pamiątki po papieżu-Polaku zobaczymy w przylegającym do bazyliki muzeum. Większość przekazał tam arcybiskup Józef Michalik. Np. szatę, w której Jan Paweł II odprawiał nabożeństwo na gorzowskich błoniach w 1997 r. Dla wiernych odwiedzających Rokitno to już relikwie, choć proces beatyfikacyjny jeszcze się nie zakończył.

Ogrody jak oaza

DAR OPATA

Obraz pochodzi z początku XVI w. Namalowany został na drewnie lipowym przez mistrzów szkoły niderlandzkiej. Prawdopodobnie jest fragmentem większego dzieła. Charakterystycznym elementem jest odsłonięte ucho Maryi. Początkowo znajdował się na Kujawach w rękach rodu Stawickich. Poprzez kolejne darowizny trafił do rodziny Opalińskich. W 1661 r. jego właścicielem został opat bledzewskich cystersów Jan Opaliński, który sprowadził go do Bledzewa. Z powodu licznych cudów uzdrowień obraz stał się obiektem kultu i celem pielgrzymek.

24 listopada 1671 r. został przeniesiony do Rokitna. Wcześniej król Michał Korybut Wiśniowiecki udekorował go królewską koroną i ryngrafem z Białym Orłem. W okresie zaborów był symbolem polskości i katolicyzmu Ziemi Międzyrzeckiej, obecnie nadal jest obiektem adoracji wiernych i przyciąga setki tysięcy pielgrzymów.

Kustosz zaznacza, że w rokitnaińskim sanktuarium bije duchowe serce diecezji i regionu. Magie tego miejsca docenili nasi Czytelnicy, którzy podczas wiosennego plebiscytu uznali Rokitno za jeden z cudów woj. lubuskiego.
Odsłonięcie obrazu to punkt kulminacyjny odprawianych w świątyni nabożeństw i kościelnych uroczystości. Największe odbywają się tam podczas diecezjalnych dożynek 15 sierpnia - w dniu Wniebowzięcia Matki Bożej. W tym roku sierpniowe uroczystości mają być połączone z wojewódzkim świętem plonów, zaś księża spodziewają się kilkunastu tysięcy gości.

Zwiedzanie bazyliki i muzeum kończymy w rokitniańskich ogrodach. - To oaza spokoju. Od lat przyjeżdżam tutaj podumać nad życiem - mówi gorzowianka Michalina Kownacka, która spotkaliśmy przed kilkoma dniami w sanktuarium.

POLECAMY

DOJAZD

Z Zielonej Góry do Rokitna dojedziemy drogą E-65 przez Międzyrzecz - 55 km. Na północnych rogatkach tego miasta skręcamy w drogę powiatową - 12 km.
Z Gorzowa Wlkp. do Rokitna dojedziemy drogą E-65 przez Skwierzynę - 35 km, gdzie skręcamy w drogę nr 24 i przed Przytoczną we wsi Nowa Niedrzwica skręcamy w prawo w drogę powiatową - razem 15 km.

Kalwaria rokitniańska

Z sanktuarium sąsiaduje Kalwaria Rokitniańska. To jedyny taki obiekt sakralny w zachodniej Polsce.

Pierwsza stacja kalwarii Wieczernik znajduje się nad jez. Lubikowskim - około 2 km na zachód od Rokitna (dojazd drogą do Międzyrzecza). Od 2000 r. wzdłuż polnej drogi do sanktuarium księża z Rokitna postawili już 20 stacji upamiętniających Mękę Pańską. Przed nimi budowa 12 następnych.
- Fundują je parafie, stowarzyszenia i prywatne osoby. Teraz budujemy kolejną, której fundatorami są lubuscy policjanci - mówi ks. dr J. Tomiak.
Każda z murowanych budowli jest inna. Wszystkie zaprojektowali Jolanta i Rafał Lisiakowie z Poznania, a autorem zdobiących je drewnianych płaskorzeźb jest poznański rzeźbiarz Jacek Nowak.

Jedyna w zachodniej Polsce Kalwaria ma 4,5 km długości i prowadzi do sanktuarium. Miejscowi zgodnie twierdzą, że to najpiękniejszy zakątek Ziemi Międzyrzeckiej. Z parkingu przy stacji Wieczernik razem z nadzorującym budowę Kalwarii ks. dr J. Tomiakiem idziemy na pobliskie wzgórze, gdzie ostatnio poświęcono stację nr X Cierniem Ukoronowanie. Mijamy spore krzewy o charakterystycznych srebrnych liściach. To oliwki, które jesienią będą owocować.

Po kilku minutach jesteśmy na szczycie wzniesienia i podziwiamy panoramę jeziora Lubniewickiego, otaczających je lasów i wijąca się wśród pagórków ścieżkę Kalwarii. - Te miejsce ma niesamowitą aurę. Można się tutaj wyciszyć i naładować akumulatory - mówi duchowny. A ja przyznaję mu rację.
zdjęcie-plik; rokitno-kalwaria
- Tę stację ufundowała rodzina z Wrocławia - mówi ks. dr Józef Tomiak.

Kościół w Kalsku
Warto odwiedzić wieś Kalsko - około 5 km. na zachód od Rokitna przy drodze do Międzyrzecza. Jej wizytówką jest drewniany kościółek pw. św. Bartłomieja z 1683 roku z fundacji opata cystersów bledzewskich Kazimierza Białobłockiego.

Barokowa kapliczka
Około 1 km. od sanktuarium przy drodze do Lubikowa znajduje się barokowa kapliczka pw. Najświętszej Maryi Panny. Powstała w 1758 r. z fundacji opata cystersów Józefa Loki.