"Nasza Monika z Żar". Rozmowa z reprezentantką Polski w piłce ręcznej, Moniką Kobylińską.

Przyjechałaś na zasłużony odpoczynek do swojego rodzinnego miasta po ostatnich intensywnych miesiącach. W domu najlepiej?
To dobre określenie. Zawsze chętnie odwiedzam moje rodzinne strony. W sezonie nie mam za dużo czasu na spotkania z rodziną i znajomymi. Wakacje to czas, kiedy to nadrabiam.

Kontuzja, której nabawiłaś się w październiku podczas meczu reprezentacji Polski ze Szwecją, okazała się bardzo poważna. Musiałaś przejść zabieg i długą rehabilitację, ale wróciłaś, żeby pomóc swojej drużynie. Razem ze swoim klubem wywalczyłaś puchar i mistrzostwo Francji. Jaki był powrót po tak długiej przerwie?
Kontuzja była bardzo poważna. Otrzymałam najlepszą opiekę w Poznaniu w Rehasport Clinic i dzięki temu mogłam dokończyć sezon z moją drużyną i przeżyć tak piękne chwile, na które sportowcy czekają czasem całe życie. Powrót nie był łatwy. To była końcówka sezonu, zaczynały się najważniejsze mecze, które decydowały o miejscach. Ciężka praca i ludzie, którzy mnie otaczali, spowodowali, że cel został osiągnięty.

Reprezentacja Polski zagrała w mistrzostwach Europy bez ciebie. Oglądałaś pewnie mecze i żałowałaś, że nie ma cię z nimi?
Pogodziłam się z tym wcześniej, że nie wezmę udziału w mistrzostwach. Oczywiście ciężko ogląda się reprezentację z kanapy, ale taki jest ten sport. Ryzyko kontuzji jest wielkie. Staram się nie myśleć "co by było, gdyby", a patrzeć na to, co mogę w danym momencie poprawić. Kibicowałam dziewczynom bardzo mocno.

Pochodzisz z Żar, tutaj zaczynałaś przygodę z piłką ręczną w Sokole, tak jak Aneta Łabuda. Czyja to zasługa, że w tak małym, uczniowskim klubie wychowały się dwie reprezentantki, w dodatku z jednego rocznika?
To zasługa wielu osób i też oczywiście nas samych. Aneta i ja ciężko pracowałyśmy na to, aby się wybić i spełniać swoje marzenia. Swoje pierwsze umiejętności nabywałyśmy w Sokole Żary i szkołach podstawowych. Mamy w Żarach bardzo dobrych trenerów piłki ręcznej, takich jak Tadeusz Płóciennik - nasz pierwszy trener klubowy. Dlatego cieszę się, że Sokół Żary nadal kształci młode zawodniczki, którym życzę samych sukcesów.

Trening Moniki w żarskim parku