Starość za kratkami

Prawie 5 lat spędził w schroniskowym boksie zmieniając tylko jego numer i towarzyszy. Nie doczekał się.
Diagnoza: rak wątroby. Choroba w schronisku to wyrok. Bobby walczył o życie, wszyscy walczyli, ale nie można było przedłużać jego cierpienia...Niestety, to tylko jedna z wielu smutnych historii. Obecnie ponad połowa psów w schronisku przebywa w nim od minimum 3 lat, z czego około 20 czeka na swoją szansę ponad 6 lat.
Psi seniorzy - to o nich mowa. Nikt nie zwraca na nich uwagi, są jak powietrze, jak cichy szmer pośród głośnego szczekania. Część z nich się poddaje, traci nadzieję na lepsze życie, inne wciąż walczą, chcą być zauważone ale nie mają szans ze „słodkimi" szczeniakami, dostojnymi rasowcami czy po prostu młodszymi kompanami. Gdyby tylko człowiek patrzył na charakter, a nie na wiek czy wygląd...
Kolejny przykład: Łatek. Urodził się w schronisku i żył w nim ponad 13 lat. Nikt nie zauważył go, gdy był szczeniakiem, nie zauważył też, gdy jako młody pies cieszył się życiem. Swoją szansę dostał dopiero, gdy był już stary i schorowany - trafił do pensjonatu dla psów, gdzie dożył godnie swoich ostatnich dni. Gdyby nie to, nie dowiedziałby się nigdy, że istnieje inne miejsce niż schroniskowy boks.
Dlaczego ludzie boją się adoptować starszego psa? Dlaczego boją się pokochać psa, który co prawda przeżył już swoją młodość, ale wciąż chce żyć i dzielić swój czas z człowiekiem? Dlaczego „starszy" w przekonaniu ludzi równa się „gorszy"?
Niestety nie jest łatwo odpowiedzieć na te pytania. Wina częściowo leży w przekonaniu, że młodsze/nowsze jest lepsze. Tylko czy można odnosić się do tego stwierdzenia, biorąc pod uwagę żywą, myślącą istotę, która została już skrzywdzona przez ludzi i przez los? Starszy pies jest idealnym kompanem np. dla osób starszych, dla których szczeniak jest już zbyt energiczny. Starszy pies nie wymaga długich spacerów, zabaw itp. Najczęściej do szczęścia wystarczy mu jedzenie, woda i codzienna uwaga człowieka - tylko tyle. Starszy pies jest odpowiednim towarzyszem dla psa spędzającego cały dzień samotnie w domu - we dwójkę zawsze raźniej.
Zbliża się zima. Jest to trudny okres dla mieszkańców i pracowników schroniska. Ze względu na ujemne temperatury konieczne jest ręczne roznoszenie wody rano, gdy w miskach zamiast wody jest lód oraz kilkukrotnie w ciągu dnia, ponieważ psy szybko wypijają wodę zwłaszcza po suchej karmie, którą często dostają w tym okresie. Codziennie trzeba również donosić do bud słomę. Utrudnione, a czasami wręcz niemożliwe jest codzienne sprzątanie boksów. Wszyscy się starają jak mogą, ale czasami gdy śnieg napada do boksów, jest ciężko, trzeba również odśnieżać chodniki i dachy. A pośród tego trzeba się zaopiekować psami, które w szczególnym stopniu potrzebują uwagi. Niestety niektóre z psów trafiających do schroniska nie wiedzą, jak korzystać z budy i nawet w trakcie mrozów potrafią leżeć na zimnych deskach. Psy z krótką sierścią wymagają większych ilości słomy, czasami jednak tego nie doceniają i wyrzucają ją z bud. Wtedy konieczne jest przenoszenie ich do ogrzewanych pomieszczeń, w których miejsca wiecznie brakuje...
Dlatego też schronisko poszukuje osób, które mogłyby zaopiekować się w zimowym okresie najbardziej potrzebującymi psami (tak naprawdę każdym psem) w ramach tzw. domu tymczasowego. Ze swojej strony schronisko oczywiście oferuje pomoc w postaci karmy.
A co do karmy - jej nigdy za wiele, więc w dalszym ciągu zachęcamy do zbiórek karmy, kaszy, makaronu oraz koców, prześcieradeł, pościeli i ręczników.Za każdą okazaną Naszym podopiecznym pomoc serdecznie dziękujemy!
Jeżeli mają Państwo jakieś pytania, prosimy o kontakt:e-mail: [email protected]: 95 72 87 212
Zapraszamy również na nasz facebookowy profil: Schronisko Azorki Gorzów Wlkp.