Co sprawiło, że został pan lekarzem?
Kiedy zdawałem maturę, moja siostra była już na trzecim roku studiów medycznych. Też moja, wtedy przyszła, teściowa była lekarzem. Rozmawiało się u nas o sprawach związanych z medycyną. Pozytywna atmosfera wytworzyła się wokół tego tematu. Siostra tchnęła takiego ducha. Przyszła teściowa też miała duży wpływ na to, że wybrałem właśnie ten kierunek studiów. Potem, już w trakcie studiowania, zainteresowałem się specjalizacją, jaką ona wykonywała, czyli ginekologią.
Zdarzyło się już w pracy coś, co przekonało pana, że dobrze pan wybrał zawód?Każdy dzień pracy, czy to w przychodni, czy szpitalu, przynosi satysfakcję. A zwłaszcza narodziny nowego życia. Te chwile są potwierdzeniem, że to jest to, co chciałem robić, i że jestem we właściwym miejscu. Gdybym jeszcze raz wybierał zawód, wybrałbym ten sam i tą samą specjalizację. Chociaż towarzyszy temu ogromna odpowiedzialność, bo odpowiadamy za dwa życia, mamy i dzidziusia, ale tak jak wspomniałem, jest wielka radość, kiedy się rodzi nowe życie i można w tym uczestniczyć.
Miłe momenty w tej pracy to...
Zawsze to powtarzam, że największym podziękowaniem dla nas jest satysfakcja pacjenta, to największa nagroda. Takie plebiscyty, jak ten, który zorganizowała „Gazeta Lubuska”, to okazja do docenienia 28 lat pracy zawodowej. Dzięki poparciu i zaangażowaniu pacjentek zdobyłem tytuł laureata, a to świadczy o ich zadowoleniu i satysfakcji.
A najtrudniejsze sytuacje?
Bardzo trudne momenty to te, które wynikają z niepowodzenia w leczeniu pacjentki. Dotyczy to przypadków niezawinionych przez nikogo. Są różne sytuacje, czy w ciąży czy podczas leczenia, które mogą się zdarzyć. Działanie w takich bardzo smutnych sytuacjach jest trudne. Wymaga od lekarza dużego taktu i wytłumaczenia wszystkiego, co się wydarzyło.
Łatwo jest rozmawiać?
Zawsze staram się, aby była odpowiednia atmosfera wizyty, by rozładować stres i napięcie towarzyszące takiej wizycie, dotrzeć do pacjentki i porozmawiać. Trzeba tak długo tłumaczyć daną sytuację, czy sposób leczenia, aby pacjentka zrozumiała. Do tego trzeba mieć trochę cierpliwości i empatii do pacjentki. Szacunek dla drugiego człowieka jest dla mnie najważniejszy.
Kto był dla pana największym autorytetem, kiedy zdobywał pan wiedzę medyczną?
Na pewno autorytetem był dla mnie mój nauczyciel, honorowy ordynator oddziału ginekologiczno - położniczego w nowosolskim szpitalu doktor Michał Kofla. Był to mój opiekun specjalizacji. Niewątpliwie też moja teściowa Kazimiera Jurewicz. Służyła radą i doświadczeniem. Należą się im słowa wielkiego uznania. Przy okazji dziękuję też moim pacjentkom, bo bez nich nie byłoby mnie w tym plebiscycie. Wielkie dzięki też dla całego personelu przychodni Ars Medica Bis, razem tworzymy zespół i to dzięki wspólnym działaniom osiągamy satysfakcjonujące rezultaty. Słowa podziękowań kieruję też do lekarzy i położnych nowosolskiego szpitala, z którymi także mam przyjemność pracować.
Romuald Fedorczak zdobył I miejsce w kategorii Ginekolog Roku w plebiscycie Hipokrates Lubuski organizowany przez Gazetę Lubuską.
POLECAMY:
Gala plebiscytu w Żabim Dworze w Radwanowie
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
