Noworoczne hity zabrzmiały pierwszego dnia roku w Filharmonii Zielonogórskiej. Dyrygował fenomenalny Grzegorz Wierus

Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii Zielonogórskiej, w pierwszym dniu nowego roku, poprowadził Grzegorz Wierus. Ukończył z wyróżnieniem studia dyrygenckie w Akademii Muzycznej w Krakowie. Swoje umiejętności doskonalił ponadto w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst we Frankfurcie nad Menem, a także w trakcie kursów mistrzowskich. Od 2010 roku współpracuje z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Łódzkiej. Dyrygował ponadto m.in. takimi zespołami jak: Orkiestra Filharmonii Krakowskiej, Orkiestra Symfoniczna i Kameralna oraz Chór Akademii Muzycznej w Krakowie, Orkiestra Akademii Beethovenowskiej, Polska Filharmonia Kameralna w Sopocie, Orkiestra Filharmonii Sudeckiej w Wałbrzychu. Współpracował z zespołem muzyki współczesnej Ensemble Nostri Temporis z Kijowa oraz jest dyrygentem Orkiestry Symfonicznej Zespołu Szkół Muzycznych im. S. Moniuszki w Łodzi. Od 2012 roku współpracuje z Teatrem Wielkim w Poznaniu, początkowo jako asystent muzyczny maestro Gabriela Chmury, obecnie jako dyrygent gościnny. Istotną część jego działalności stanowią projekty związane z muzyką współczesną i alternatywną, a także działania muzyczno-teatralne. To prawdziwy magik sceny, tancerz pulpitu dyrygenckiego, szybko reagujący na wahania tempa i pokazujący orkiestrze dosłownie "całym sobą", jak grać. Mnóstwo w jego pracy ekspresji, teatralności i autentycznej pasji zawodowej. A człowiek to wielu profesji, bo równolegle z dyplomem Akademii Muzycznej posiada dyplom .... z architektury na Politechnice Krakowskiej. Pana Grzegorza widziałem już latem podczas koncertu promenadowego, kiedy walczył z bardzo kiepskim (właściwie w pewnym momencie żadnym) nagłośnieniem, choć poradził sobie i wtedy znakomicie.

Scenę wypełniły, wszak to koncert noworoczny, walce i polki rodziny Straussów. Wysłuchaliśmy m.in. uwertury z "Zemsty Nietoperza", walców: "Cesarskiego", "Róże południa" i "Odgłosy wiosny".

Tym utworem, chciałbym oficjalnie zainaugurować początek wiosny 1 stycznia 2023. Temperatury w Zielonej Górze podczas mojego pobytu sięgały nawet +17 stopni Celsjusza

- żartował Wierus.

Sekcję dętą blaszaną rozgrzała prawie do czerwoności Uwertura z operetki „Lekka kawaleria” Franza Suppe'go. Orkiestra brawurowo wykonała ponadto polkę "Grzmoty i błyskawice" oraz "Tritsch-Tratsch". Nie zabrakło ponadto akcentów węgierskich, które reprezentowały "Tańce węgierskie" nr 5 i 6 Johannesa Brahmsa. A oficjalna część zakończyła się, jakże by inaczej, walcem "Nad pięknym modrym Dunajem", po którym dyrygent, w imieniu swoim oraz orkiestry, złożył wszystkim życzenia noworoczne.

Druga część koncertu rozpoczęła się uwerturą do opery "Baron cygański" Johanna Straussa, ale zabrzmiały utwory także amerykańskie. Orkiestra zagrała rzadko wykonywane w zielonogórskiej filharmonii "Synkopowany zegar" oraz "Maszyna do pisania" (tu w rolę instrumentu solowego wcieliła się maszyna do pisania wypożyczona z Lubuskiego Teatru, którą okiełznać próbował (zresztą z sukcesem) Edward Piniuta).

Nie obyło się bez bisów, bez których publiczność, nie chciała wypuścić artystów. Ci "zupełnie zaskoczenie" wyciągnęli dwa komplety dodatkowych nut. Jako pierwszy bis zabrzmiała szybka polka "Elyen a Magyar" Johanna Straussa a na zakończenie koncertu, a jakże ... słynny "Marsz Radeckiego".