Obżarstwo jest większym problemem niż myślisz! Co oznacza kompulsywne objadanie się? Jak uniknąć tego problemu? Zobacz!

Zobacz wideo: Tak wyglądają teraz kontrole zwolnień lekarskich. Oni są na celowniku ZUS

Pod tym określeniem kryje się specyficzne zaburzenie odżywiania się, które ma podłoże psychiczne. Czasem nazywa się to jedzeniem napadowym, co odnosi się do tego, że nie jesteśmy w stanie powstrzymać się przed dalszym jedzeniem. Mechanizmy kompulsywnego objadania się są zbliżone do bulimii i anoreksji, ale samo zaburzenie wyraźnie różni się od tamtych.

W czym tkwi istota problemu objadania się bez umiaru? Przede wszystkim w tym, że kompulsywne objadanie się stanowi sposób na radzenie sobie zarówno ze stresem, jak i różnego rodzaju trudnymi emocjami. To zaś prowadzi w konsekwencji do utraty kontroli nie tylko nad ilością, ale i jakością przyjmowanych pokarmów.

W przeciwieństwie do tych zaburzeń, w jedzeniu kompulsywnym nie ma zachowań tzw. kompensacyjnych. Mowa tu np. o prowokowaniu wymiotów, stosowaniu okresowych głodówek, sięganiu po środki przeczyszczające czy też o intensywnych ćwiczeniach fizycznych. Wciąż jednak pozostaje formą odwrócenia uwagi od własnych emocji i powinno być traktowane nie jako problem dietetyczny, ale jako problem psychiczny.

Podstawą jest przyjrzenie się sobie i sytuacjom, w których zaczynamy jeść zbyt dużo. Podstawą zdiagnozowania problemu kompulsywnego objadania jest określenie tzw. czynników zapalnych, w których rozładowujemy napięcie poprzez nadmierne jedzenie. Mowa tu o wszelkiego rodzaju sytuacjach trudnych czy stresowych. Jeśli właśnie pod ich wpływem dochodzi do sięgania po większe ilości jedzenie, może to oznaczać, że jest to sposób na poradzenie sobie z emocjami, nie zaś rzeczywista potrzeba zaspokojenia głodu.

Zobacz także:
Objawy stłuszczonej wątroby! Jak z nią walczyć?
Takie objawy ma rak trzustki!

Co może być rzeczywistym powodem sięgania po jedzenie w przypadku kompulsywnego objadania się. Jak zostało to zaznaczone, najczęściej jest to problem trudnych sytuacji oraz stresu. Jednak tu może się kryć wiele poważnych problemów. Czasem może być to odpowiedź na nadmiar pracy, innym razem spowodować to mogą problemy rodzinne. Poważnym problemem jest również zawód miłosny, a także samotność. Wreszcie, objadanie się może być spowodowane wyraźnym zaniżeniem poczucia własnej wartości. Jedzenie tłumi emocje, rozładowuje stres. Pozwala na chwilowe zapomnienie o problemach, odsuwa niewygodne myśli i w pewnym sensie stanowi dla nas "nagrodę". To sprawia, że się w jakimś stopniu uspokajamy.

Naturalne jest to, że po posiłku robi się nam przyjemniej, jednak problem pojawia się wtedy, gdy po chwilowej przyjemności problemy powracają. Wtedy też możemy odczuwać potrzebę ponownego sięgnięcia po jedzenie, co nie rozwiązuje problemu. Błędne koło się zamyka, nasze samopoczucie w rzeczywistości spada, dlatego też kompulsywne objadanie się trzeba leczyć.

Poważnym skutkiem takiej formy radzenia sobie z problemami jest nadwaga, a nawet otyłośc. To zaś może prowadzić do poważnych chorób, w tym do miażdżycy, cukrzycy, nadciśnienia tętniczego i wielu innych. PRzede wszystkim są jednak nasilone pewne stany psychiczne, które mają na nas bardzo negatywny wpływ. Są to:

• Brak pewności siebie;
• Zniechęcenie;
• Zwątpienie;
• Zaniżone poczucie własnej wartości;
• Brak kontroli nad życiem i brak poczucia sprawczości;
• Depresja.

Problem ten najczęściej dotyka osoby, które mają niskie poczucie własnej wartości, patrząc na siebie i otoczenie przez pryzmat wyglądu. Często sięgają one po jedzenie, aby poprawić swój nastrój, co tylko przyczynia się do zwiększenia ich wagi, a problem staje się coraz wyraźniejszy. Osoby te mają większe poczucie winy, odczuwają wstyd związany z wyglądem, a brak pewności siebie i niskie poczucie własnej wartości dodatkowo wzmacniają kompulsywne objadanie się.

Stan ten można leczyć. Podstawą jest psychoterapia, a jeśli kompulsywnemu objadaniu się towarzyszy depresja, może być konieczne sięgnięcie po leki przeciwdepresyjne. W leczeniu zaburzenia zwykle stosuje się terapię poznawczo-behawioralną. Wpływanie na sposób myślenia o sobie ma wpływać na to, jak się czujemy sami ze sobą, a w konsekwencji, jak działamy. W leczeniu tego zaburzenia pomocne jest również wsparcie dietetyka, jednak nie stanowi to podstawy leczenia. Wynika to z faktu, że problemem nie jest dieta sama w sobie, a problemy z regulowaniem emocji. Podstawą jest więc współpraca z psychoterapeutą.

W galerii przedstawiliśmy najczęstsze, główne objawy kompulsywnego objadania się.