Od drugiego rozbioru Polski w 1793 r. do końca drugiej wojny w 1945 r. Bukowiec koło Międzyrzecza nazywał się Bauchwitz. Był i jest nadal największą wioską w międzyrzeckiej gminie. Przed wojną jego wizytówkami był drewniany kościół pw. Św. Marcina z 1550 r. Świątynia spłonęła w niewyjaśnionych okolicznościach w 1978 r. Pod koniec drugiej wojny zniszczony został także pałac, jego reliktem jest obecnie neorenesansowa brama. Oba obiekty znamy m.in. z pocztówek, wydawanych w okresie międzywojennym przed miejscowego przedsiębiorcę Rudolfa Wandla.
Wieś ma średniowieczną metrykę, pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1236 r. W przeszłości należała do Bukowieckich, od których wzięła nazwę, a potem do Szlichtingów i Unrugów. Portrety trumienne przedstawicieli tych rodów znajdują się w zbiorach muzeum w Międzyrzeczu.
