W moim przypadku jest podobnie. Jako dziecko zawsze kochałam na Gwiazdkę choinkę, prezenty i pyszności na stole.
Będąc nastolatką próbowałam swoich sił w przygotowaniu najprostszych potraw. Wychodząc za mąż, to ja organizuję święta i to ja w tym dniu jestem panią domu, goszczącą swoich najbliższych. Jednak jest w moim życiu jedna Wigilia 2004 roku.
Wigilia, w dniu, której byłam najszczęśliwszą osobą na świecie, ponieważ 19.12.2004 roku urodziłam mojego synka Krystiana.
Zarówno urodziny mojej córki Michasi były dla mnie niepojętym szczęściem, to urodzinom małego towarzyszyła właśnie atmosfera Świąt Bożego Narodzenia.
Termin porodu miałam wyznaczony na 06.12.04r. w mikołajki, ale jak to chłopak nie posłuchał mamy i zjawił się z dwutygodniowym opóźnieniem. Wszystko przygotowane dla niego, wszystko przygotowane na święta, wszędzie kolędy, choinki, ruch przedświąteczny, a my pośród tego poznajemy się z synkiem.
Do domu wróciliśmy dwa dni przed świętami i mimo zmęczenia, ugościłam wszystkich zaproszonych, a te święta stały się dla mnie odnośnikiem podwojonego szczęścia, spełnienia i radości, bo tak się wtedy czułam, a mój nowonarodzony synek podczas Wigilii, spał sobie smacznie w łóżeczku nieświadomy niczego.
W tym 2004 roku stworzyliśmy pełną, kochającą się rodzinę i niech tak pozostanie. Kiedy od tego czasu zasiadamy do stołu wigilijnego, za każdym razem wspominam ten dzień, mimo iż mija już 5 lat, pamiętam wszystko doskonale, a mój synek w tym roku na piąte urodziny dostanie pyszny tort i podwójne prezenty - urodzinowy i od Gwiazdora.
Taką oto przeżyłam najlepszą, najpiękniejszą i niezwykła Wigilię, o której opowiedziałam państwu w paru słowach.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
