Po długiej chorobie pożegnaliśmy Basię Łyszczyk

Stoczyła długą walkę z chorobą. Umiała zmusić umysł i serce do wysiłku, choć od dawna czuła ich wyczerpanie. Choroba Ją pokonała, ale nie zwyciężyła. Potrafiła spożytkować każdą minutę, nadając wartość każdej przemijającej chwili.Treścią Jej życia było poświęcenie rodzinie i troska o innych ludzi. Umiała działać konsekwentnie i z determinacją. Potrafiła ryzykować, przegrać i zaczynać wszystko od początku, bez słowa, nie żaląc się, że przegrała

Barbara Łyszczyk - rodowita świebodzinianka, nauczycielka dyplomowana PSP nr 6 w Świebodzinie, studia podyplomowe z dwóch specjalizacji, mężatka i matka dwójki dorosłych już dzieci.

Działalność samorządową rozpoczęła jako radna Gminy Świebodzin (kadencja 1998 - 2002). W dwóch kadencjach była też radną Powiatu Świebodzińskiego. W latach 2002 - 2006 była członkiem Zarządu Powiatu, Przewodniczącą Komisji Oświaty Rady Powiatu.Po raz drugi dostała się do Rady Powiatu w latach 2010 - 2014. Znajdowała też czas, aby sprawować funkcję ławnika Sądu Rejonowego w Świebodzinie. Dała się poznać jako doświadczona działaczka związkowa (pełniła funkcję wiceprezesa Zarządu Okręgowego ZNP w Świebodzinie).

Jako działacz związkowy i samorządowy pomagała ludziom z różnych opcji politycznych. Miała odwagę cywilną bronić poglądów swoich i innych ludzi. Była kreatywnym członkiem lokalnego życia społecznego. Miała chęć i niespożytą energię do działania. Umiała czytać i interpretować przepisy prawne i potrafiła być ich wnikliwym recenzentem. Zadania radnego zawsze rozumiała jako służbę ludziom i sztukę rozwiązywania problemów. Nigdy nie walczyła z ludźmi, ale z problemami.

Uważała, że zasadniczym obowiązkiem polityków jest stwarzanie równych szans ludziom w szerokim tego rozumieniu. Popierała opiekuńczą rolę Państwa, ale była wrogiem rozdawnictwa. Według niej, polityka Państwa powinna być bardziej społeczna i zmniejszać dysproporcje obywateli.