Prawosławni i grekokatolicy z Łodzi obchodzą Wielkanoc. W Wielką Sobotę 4 maja szli ze święconką do cerkwi św. Olgi

W koszyczkach, tak jak i u katolików, znalazły się jaja, wędlina, chrzan, sól. Ale prawosławną święconkę wyróżnia paskalny chleb. I palące się cienkie świece cerkiewne.

Chleb to kulicz, pieczony z mąki i drożdży albo z twarogu. W środku są różne owoce, morele, winogrona suszone. Górę ozdabia się czekoladą albo białą glazurą. Zauważam także polskie wpływy. W Rosji kiełbasy nie znajdziemy w święconce - mówi Julia Deka, Rosjanka, która od 18 lat mieszka w Łodzi. Przyszła do cerkwi z rodziną.
Niektórzy święcili także włożone do koszyczków słoninę, owoce, warzywa. Ta różnorodność pokarmów zależy od regionu, z którego się pochodzi.

Zgodnie z tradycją w koszyczku musi znaleźć się paska, czyli okrągły chlebek. Nie jest postny, bo wypieka się go z mąki z mlekiem, jajami, cukrem, wanilią, bakaliami. Moja mama, która mieszka na Ukrainie, polewa ją glazurą i posypuje kolorowymi, słodkimi, kuleczkami - opowiada Lesia Kostiuchenko, Ukrainka, mieszkająca w Łodzi od dwóch lat. - Koszyk ze święconką symbolizuje miłość Boga do nas, a także radość. Pokarmy przynoszone do cerkwi są także symbolem naszej pracy, za którą dziękujemy Bogu.

Obchody prawosławnej Wielkanocy przebiegają podobnie jak u katolików obrządku rzymskiego - jest święcenie pokarmów przez kapłana, składanie życzeń wiernym i najbardziej uroczysta w roku sobotnia paschalna liturgia wieczorna. Tyle że prawosławni i obchodzą święta miesiąc później niż katolicy. Wynika to z innych zasad wyznaczania terminu. W Kościele rzymskokatolickim Wielkanoc wypada w niedzielę po pierwszej wiosennej pełni Księżyca i liczona jest według kalendarza gregoriańskiego. W kościołach prawosławnych obowiązuje przesunięty o dwa tygodnie kalendarz juliański, święta muszą być aż trzy dni po pierwszej wiosennej pełni, a dodatkowo także po żydowskim święcie Paschy, które zakończyło się we wtorek 30 kwietnia.