Są wakacje, wykorzystajmy ten czas na chodzenie boso po nadmorskim piachu i po trawie

Prawidłowy odcisk stopy powinien się składać z dwóch elementów: odcisku pięty i przedniej części stopy. Połączone one powinny być wąskim paskiem biegnącym po zewnętrznej stronie stopy.

Jeśli odcisk pięty nie jest wyraźnie odgraniczony od odcisku przedniej części stopy, lecz zlewa się z nią w jedną całość, mamy do czynienia z płaskostopiem. To nie tylko defekt kosmetyczny, ale też źródło wielu dolegliwości.

Winne więzadła

Prawidłowo zbudowaną stopę podpierają dwa łuki kostne: podłużny i poprzeczny. Jeśli dochodzi do spłaszczenia lub ich obniżenia, cała podeszwa dotyka podłoża. Mamy wtedy do czynienia - popularnie mówiąc - z platfusem. Można już urodzić się z płaskimi stopami, a wada rozwijać się będzie w dzieciństwie lub młodości.

Niestety, deformacji stóp trudno zaradzić. Sprzyja temu nadwaga, stojąca praca na twardym podłożu, a nawet chodzenie na wysokich obcasach.

Niekorzystnie może też na stopy wpływać ciąża. W końcowej fazie "błogosławionego stanu", organizm kobiety zaczyna wytwarzać hormon odpowiedzialny za rozluźnienie więzadeł, czyli relaksynę.

Boso po piasku

Leczenie płaskostopia nie jest proste. Zalecane ćwiczenia z reguły nie likwidują tej wady, mogą jednak opóźnić rozwój. Osobom z płaskostopiem zaleca się np. chodzenie na palcach, zginanie stóp grzbietowo i podeszwowo, zwijanie kocyka palcami stóp, przekładanie chusteczki ze stopy do stopy itp.

Latem radzi się chodzenie po trawie, albo po nadmorskim piasku. Zaleca się też noszenie wygodnego szerokiego obuwia i wkładek ortopedycznych.

Płaska stopa jest znacznie gorszą podporą naszego ciała. Przestaje być amortyzatorem, który łagodzi wstrząsy podczas chodzenia, czy biegania. Na skórze podeszwy tworzą się też bolesne odciski.