Sardynia - tajemnicza wyspa (zdjęcia)

[galeria_glowna]
Zaczęły powstawać mniej więcej w połowie drugiego tysiąclecia przed naszą erą. Budowano je z kamiennych bloków ustawianych - bez użycia zaprawy - jeden na drugim. Każda następna warstwa ma mniejszą średnicę, co sprawia, że powstaje charakterystyczna kopuła.

Sardynia jest centrum tych budowli - nieliczne odkryto także na Malcie, Sycylii, Korsyce, Balearach. I tak naprawdę nikt nie wie kto zbudował te tysiące sardyńskich wież i w jakim celu. Niektórzy wiążą nuragi z kulturą mykeńską, inni się temu sprzeciwiaja twierdząc, że obie cywilizacje rozwijały się równolegle. Nie wiadomo nawet co oznacza tradycyjne ich określenie "nuraghe". Przed wiekami nazywano je... wieżami ciszy, ale starożytni Rzymianie sądzili, że są to budowle obronne - rodzaj zamków.

Przemawiają za tym połączone murami wieże tworzące całe osady... Dziś w większości wyszczerbione nuragi są w stanie ruiny. Niektóre od lat zmieniły przeznaczenie i służą pasterzom za owczarnie. Tylko nieliczne zyskały miano atrakcji turystycznej. Nic dziwnego, gdyż kamienne wieże można spotkać na każdym kroku.

Nuragi to nie jest jedyna historyczna zagadka do rozwiązania na Sardynii - grobowce olbrzymów. Nawiasem mówiąc stworzyli je najprawdopodobniej ci sami tajemniczy budowniczowie. Te imponujące kamienne grobowce (niektóre mają 27 m długości) od wieków intrygowały przybyszów. Część dolna to komora grobowa zbudowana z dopasownych do siebie kamiennych bloków Po obu stronach wejścia ustawiano kamienne bloki - to ta fasada nadawała budowli tak monumentalny charakter.

To nie koniec tajemnic mamy jeszcze... domy czarodziejek. Według miejscowych legend żyły w nich właśnie czarodziejki, maleńkie stworzonka obdarzone wielką mocą. Nie zawsze sprzyjające ludziom. Wewnątrz budowli, które także prawdopodobnie były grobowcami, widać ślady malowideł. Domy wróżek są najprawdopodobniej starsze od nuragów i grobów gigantów... Najsłynniejszy to, za sprawą charakterystycznego kształtu "Słoń".

Na Sardynii piękne jest to, że przy takiej liczbie tych wspaniałych zabytków można poczuć się odkrywcą, gdyż stosunkowo nieliczne z nich są ogrodzone i opatrzone kasą biletową. Do większości natomiast prowadzą oznakowane (niezbyt precyzyjnie) szlaki i obok znajdują się tablice z podstawowymi informacjami.