Straciłeś zdrowie w pracy? Sprawdź - może Twoją chorobę da się uznać za zawodową

1. Chorobę pracownika można uznać za zawodową, jeśli przy ocenie warunków pracy da się bezspornie stwierdzić, że do jej powstania przyczyniły się szkodliwe czynniki występujące w miejscu zatrudnienia.

2. Choroba zawodowa to tylko taka, która znajduje się w wykazie przygotowywanym przez Radę Ministrów, a który też znajdziesz na naszej stronie internetowej.

ZAPAMIĘTAJ
Wykaz chorób zawodowych i szczegółowe zasady postępowania w sprawach zgłaszania ich podejrzenia, rozpoznania i stwierdzenia (oraz podmioty właściwe w tych sprawach) zostały określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z 30 czerwca 2009 roku w sprawie chorób zawodowych (ogłoszonym w Dzienniku Ustaw numer 105, pozycja 869).

3. W załączniku do tego rozporządzenia zostały wykazane choroby, które są uznawane za zawodowe i okres, w którym wystąpienie udokumentowanych objawów chorobowych upoważnia do ich rozpoznania. Nawet pomimo wcześniejszego zakończenia narażenia zawodowego.

4. Choroby zawodowe mają zazwyczaj przebieg chroniczny lub przewlekły. Często prowadzą do trwałej utraty zdrowia. Ich leczenie jest długotrwałe.

5. Każdy, kto postanowi ubiegać się o odszkodowanie związane z chorobą zawodową, musi udowodnić, że zachorował w związku z wykonywanymi obowiązkami.

WAŻNE
Jeśli zachorujesz w związku z wykonywanymi obowiązkami w pracy, a Twojej choroby nie ma na liście chorób zawodowych, nie możesz ubiegać się o świadczenie. W takich sytuacjach zostaje Ci dialog z pracodawcą i próba dochodzenia swoich praw w sądzie - z pozwu cywilnego.

RODZAJE ŚWIADCZEŃ

1. Z tytułu choroby zawodowej, podobnie jak w razie wypadku przy pracy, przysługują następujące świadczenia:

* zasiłek chorobowy;

* świadczenie rehabilitacyjne;

* zasiłek wyrównawczy;

* jednorazowe odszkodowanie;

* renta z tytułu niezdolności do pracy (w tym szkoleniowa);

* renta rodzinna;

* dodatek pielęgnacyjny;

* dodatek do renty rodzinnej - dla sieroty zupełnej;

* pokrycie kosztów leczenia z zakresu stomatologii i szczepień ochronnych oraz zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne (w zakresie określonym ustawą).

2. Świadczenia z ubezpieczenia wypadkowego nie przysługują ubezpieczonemu, jeżeli:

* wyłączną przyczyną wypadku było jego udowodnione naruszenie przepisów dotyczących ochrony życia i zdrowia, spowodowane przez niego umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa;

* w stanie nietrzeźwym lub pod wpływem środków odurzających/substancji psychotropowych w znacznym stopniu przyczynił się do spowodowania wypadku.

UWAGA
Jednak nawet w takich sytuacjach członkowie rodziny ubezpieczonego zachowują prawo do świadczeń określonych w ustawie wypadkowej.

3. Osobom:

* prowadzącym pozarolniczą działalność i z nimi współpracującym;

* duchownym będącym płatnikami składek na własne ubezpieczenia; oraz

* członkom ich rodzin;

- opisane wyżej świadczenia nie przysługują, jeśli w dniu wypadku lub złożenia wniosku o przyznanie świadczeń z tytułu choroby zawodowej mają zadłużenie z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne przekraczające 6,60 zł. Ale tylko do czasu jego spłaty.

4. Prawo do:

* zasiłku chorobowego;

* świadczenia rehabilitacyjnego;

* jednorazowego odszkodowania;

* świadczeń na pokrycie kosztów leczenia z zakresu stomatologii i szczepień ochronnych oraz zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne;

- przedawnia się, jeżeli zadłużenie nie zostanie uregulowane w ciągu sześciu miesięcy od dnia wypadku/złożenia wniosku o przyznanie tych świadczeń z tytułu choroby zawodowej.

JEDNORAZOWE ODSZKODOWANIE

1. Przysługuje ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

* Za stały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie jego czynności - nierokujące poprawy.

* Za długotrwały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie jego czynności na okres przekraczający sześć miesięcy - mogące ulec poprawie.

2. Oceny stopnia uszczerbku na zdrowiu oraz jego związku z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową dokonuje się po zakończeniu leczenia i rehabilitacji.

ZAPAMIĘTAJ
Jednorazowe odszkodowanie przysługuje w wysokości 20 procent przeciętnego wynagrodzenia - za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

3. Przeciętne wynagrodzenie (o którym mowa wyżej) jest to przeciętne miesięczne wynagrodzenie w gospodarce narodowej w poprzednim roku - ogłaszane dla celów emerytalnych w Dzienniku Urzędowym RP "Monitor Polski" przez prezesa GUS-u (stosowane od drugiego kwartału każdego roku przez okres jednego roku).

PRAWO DO DWÓCH ŚWIADCZEŃ

1. W przypadku tzw. zbiegu prawa do świadczeń osoba uprawniona do emerytury i renty z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej - jeśli nie osiąga przychodu - może pobierać:

* emeryturę powiększoną o połowę renty; lub

* rentę powiększoną o połowę emerytury.

2. Osoba osiągająca przychód - bez względu na jego wysokość - może pobierać tylko jedno wskazane przez siebie świadczenie. To znaczy rentę z tytułu niezdolności do pracy albo emeryturę.

3. Jeśli uprawniony przestanie osiągać przychody i poinformuje o tym organ rentowy, wypłata tzw. świadczeń w zbiegu zostanie wznowiona.

Oferty pracy z Twojego regionu