Sulechów, czyli cudze chwalicie...

Zwiedzanie Sulechowa warto rozpocząć od rynku. Zgodnie z zasadą dawnych architektów tutaj bowiem krzyżują się wszelkie szlaki. W jego centralnym punkcie stoi oczywiście ratusz. Budynek to prawdziwy archeologiczny koktajl. Z pierwotnego, gotyckiego założenia pozostało niewiele - główne zręby murów oraz sklepienia piwnicznych.

Natomiast kształt zmienił niemal całkowicie po wielkim pożarem w roku 1633 - zyskał styl barokowy. Podczas przebudowy w II połowie XIX wieku miejsce dwuspadowego dachu zajęła trzecia kondygnacja. Kolejnych zmian dokonano po roku 1945, gdy wzmocniono konstrukcję budynku i wieży, na której wymieniono hełm. Wówczas także zmieniono obramowanie dachu zastępując neogotycki krenelaż pseudorenesansową attyką.

Niedaleko, przy Alei Wielkopolskiej znajdziemy zamek. Zamek powstał na miejscu wcześniejszych umocnień prawdopodobnie w początkach XIV wieku z inicjatywy Henryka III Głogowskiego. Wcześniej, tak przynajmniej utrzymują niemieccy historycy, znajdować się miało tutaj grodzisko powstałe za Bolesława Chrobrego. Pierwotnie zamek posiadał własny system obronny w postaci muru obronnego i fosy. Bryła budowli, którą dziś widzimy nosi piętno budowli późnoklasycystycznej, gdzie można wypatrzyć dekoracje z XVIII wieku. Zamek ma ciekawa historię. W jego wnętrzu u progu XVIII wieku z polecenia króla Prus Fryderyka I, otwarto kaplicę kalwińską zwaną zamkowym kościołem.

Tuż obok zamku znajduje się dawny zbór kalwiński. Do jego powstania przyczynili się polscy protestanci, którzy znaleźli w Sulechowie schronienie przed kontrreformacją. Został wzniesiony w latach 1752-65 i jest przykładem późnego baroku. Gmina kalwińska powstała w Sulechowie w 1683 r. za sprawą polskich szlachciców Stanisława i Mikołaja Latalskich wraz ze szkockim kaznodzieją Andrzejem Malcolmem. Otrzymali oni zgodę elektora brandenburskiego Fryderyka Wilhelma na osiedlenie się w mieście i odbywanie swoich praktyk religijnych. Początkowo wykorzystywano do tego celu pomieszczenia zamkowe w przylegającym do zboru zamku. Wraz z rozrastaniem się gminy kalwińskiej rozpoczęto zbiór datków na nową świątynię. Budowę kalwińskiej świątyni rozpoczął pastor Arnold Friedrich Wistinghausen. Odnowiony w roku 2007 roku jest dziś jedną z wizytówek miasta.

Miasto otoczono murami w początkach XIV wieku. Zbudowano je z kamienia polnego o nieregularnym układzie i z cegły. W następnych wiekach mury nadbudowano cegłami i umieszczono otwory strzelnicze. Z dawnych obwarowań zachowały się spore fragmenty o grubości ok. 1,2 m i wysokości od 2,5 do 5 m. Oprócz murów miejskich wykopano także fosę. Umocnieniami został objęty także zamek, który dodatkowo został oddzielony od miasta murem i fosą.

W tamtych czasach do Sulechowa można było wjechać dwoma bramami miejskimi - od północy Świebodzińską, a od południa Zielonogórską. W 1704 roku na zachodnim odcinku przebita została brama Krośnieńska, a w XIII wieku po wschodniej stronie miasta zrobiono bramę Królewską.

Do dziś pozostała jedynie Brama Krośnieńska, zwana potocznie brama Piastowską, bowiem obwarowania miejskie zaczęto rozbierać w końcu XIX wieku. Do dziś przetrwały też jedynie fragmenty murów. Brama Krośnieńska ma formę barokową. Składa się z otworu przejazdowego zamkniętego łukiem i zwieńczonego pilastrami. Bramę zdobi gzyms z gazonami i kula z maszkaronami. Nad przejazdem znajdują się płaskorzeźby kartusze - od strony wschodniej herb miasta, od zachodu orzeł.

Do tego dwa kościoły, kamieniczki, wille... Sporo jak na miasto, które nie należy do największych. Nic tylko spacerować...