Trener Stali Gorzów Stanisław Chomski: Mamy jeszcze rezerwy. Potrzebujemy trochę czasu

- Patrząc na przebieg całego spotkania, chyba można się cieszyć. Na cztery wyścigi przed końcem wydawało się wprawdzie, że mamy ich na widelcu, ale cóż, sport jeszcze raz pokazał, że nie wszystko, co w teorii, sprawdza się w praktyce. Przyznajmy: kto się spodziewał, że Bartek Zmarzlik w 13. wyścigu przegra 1:5? Jechaliśmy na ten mecz z „duszą na ramieniu”, bo przegraliśmy na inaugurację z Motorem Lublinem. Sam mecz był wyrównany, po ośmiu wyścigach mieliśmy przecież same remisy. Później wszystko się zmieniło, mieliśmy więcej argumentów, ale i tak przed wyścigami nominowanymi był remis, bo gospodarze wszystko odrobili.

- Miałem taki dylemat. Patrick Hansen był pewniakiem, biorąc pod uwagę jego determinację. Duńczyk, choć nie miał startów, był jednak waleczny. Problemem była kwestia doparowego. Martin Vaculik miał dobre starty, ale było słabo na dystansie, bo robił błędy. Postawiłem jednak na Vaculika. Bieg układał się źle, ale Martin wyprzedził rywala, co skutkowało przegraną tylko 2:4, a nie 1:5. Otworzyło nam to drogę do remisu lub nawet zwycięstwa przed ostatnim wyścigiem.

- Patrząc na regulamin i jego różne interpretacje uważam, że wszystkiego należy się spodziewać. Przypomnę jednak, że przed dwoma laty spłonęła u nas rozdzielnia. To było zdarzenie losowe, a mecz i tak został powtórzony. Trudno przewidzieć, co się wydarzy. W 15. wyścigu doszło do kolizji dwóch zawodników, ale Zmarzlik i Kołodziej nie byli w to zaangażowani i walczyli dalej, dojeżdżając do mety. Może należy coś poprawić w zapisach? Na pewno nie jest to dla nikogo komfortowa sytuacja, ale żużel idzie w tym kierunku, że wszystko chcemy zapisać, nie pozostawiając sędziemu żadnego pola do interpretacji takiego zdarzenia. A przecież to jest sport, a on jest nieprzewidywalny.

- Cóż, nasz lider, Bartek Zmarzlik jest pewniakiem i naszą lokomotywą. Patrick Hansen, zawodnik na pozycji U-24 robi punkty, ale cieszy również jego postawa na torze. Robi dokładnie to, czego nam brakowało w ubiegłym sezonie. Brakuje nam pewnego, stabilnego ogniwa w formacji juniorskiej, choć są duże rezerwy. Wiodący zawodnicy „na seniorce”, czyli Martin Vaculik i Anders Thomsen jeszcze nie prezentują tego, czego bym od nich oczekiwał. Musimy od nich wymagać więcej, tu są jeszcze rezerwy.

- Tak, to jest tylko kwestia sprzętu, który nie pozwala na swobodną jazdę. Popatrzmy na to, co prezentuje Martin Vaculik. Gdyby był pewny swojego sprzętu, to nie robiłby takich błędów na dystansie. Wygrywa starty, ale nie czuje sprzętu i popełnia błędy. Trochę czasu nam potrzeba, aby to wszystko połapać, choć wiemy doskonale, że tego czasu nie ma, bo liga nabiera prędkości.

- Mateusz Bartkowiak wciąż zmaga się z dolegliwościami jeszcze przez kontuzję z ubiegłego sezonu. Jest jednak pod stałą opieką naszych fizjoterapeutów. Jeśli chodzi o Oliwiera Ralcewicza, to młody chłopak. Potrzebuje czasu, liga nie jest jeszcze tym miejscem, w którym powinien występować. Dziękuję mu, że podnosi rękawicę, bo fala nieprzychylnych komentarzy mu nie pomaga, a tylko go deprymuje. Oskar Hurysz jest jeszcze w niedyspozycji po złamaniu obojczyka, trzeba więc składać z tego, co mamy i wyzwalać pokłady możliwości wśród seniorów.

- Będziemy u siebie. Porażka z Lublinem była w pewnym sensie niefrasobliwa, a wynikała z pewnych sytuacji torowych, choćby w 13 i 15. wyścigu. Byliśmy „na styku”, ale pamiętajmy, że jechaliśmy przeciwko klasowej drużynie. Trzeba się do niego przygotować bardzo dobrze. Niestety, kalendarz jest taki, że w środę i czwartek mamy DMPJ i to też trzeba odjechać. Nie będzie nam to pomagało w przygotowaniach do spotkania z Apatorem, ale musimy sobie z tym wszystkim poradzić.