Trzeci tom „Wendyjskiej winnicy” – „Dolina nadziei” Zofii Mąkosy idzie jak woda! Lubuszanie mogą być dumni z lubuskiej trylogii

„Luty 1948. Wie już wszystko. Niebieska koperta przestała dręczyć tajemnicą. Matylda Neumann wciśnięta w kąt pociągu zmierzającego do Berlina roztrząsa wydarzenia z przeszłości…” - to pierwsze zdania „Doliny nadziei” - trzeciego tomu trylogii „Wendyjska winnica” Zofii Mąkosy.

Szczęśliwcy, bo ostatni tom trylogii „Wendyska winnica” (Wydawnictwo Książnica) od premiery cieszy się popularnością. Dość powiedzieć, że w środę, 17 czerwca 2020 r., kiedy „Dolina nadziei” pojawiła się na rynku, w Kargowej (gdzie urodziła się pisarka Zofia Mąkosa) na pniu wykupiono wszystkie 100 egzemplarzy książki w miejscowej księgarni (taki piękny akcent na koniec działalności tej placówki…). I kiedy o 14.00 Zofia Mąkosa przyjechała podpisywać powieść, czekała na nią sterta książek z włożonymi doń karteczkami od szczęśliwych nabywców. Natomiast przed księgarnią trzeba było pocieszać tych wielbicieli „Wendyjskiej winnicy”, dla których „Doliny nadziei” zabrakło.

„Wendyjska winnica” – „Winne miasto”: spotkanie z Zofią Mąkosą w Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze

Nazajutrz po premierze, czyli w czwartek, 18 czerwca 2020 r., ostatni tom „Wendyskiej winnicy” wykupiono w jednej z księgarń w centrum Zielonej Góry. Z kolei na promocyjnym stoisku w Bibliotece Norwida, gdzie zaplanowano spotkanie z Zofią Mąkosą, niektórzy kupowali od razu po pięć egzemplarzy „Doliny nadziei”.

Spotkanie z Zofią Mąkosą w ramach Czwartku Lubuskiego prowadził zasłużony literat Eugeniusz Kurzawa. Od „Cierpkich gron” - pierwszego tomu „Wendyjskiej winnicy” – jest dobrym duchem tej trylogii, wspiera autorkę. Tymczasem stwierdzeniem, że w tomie drugim „Winne miasto” i trzecim „Dolina nadziei” – polityka wzięła górę nad literaturą (w odróżnieniu od tomu pierwszego) – E. Kurzawa wywołał żywy odzew na Sali im. Janusza Koniusza (przez pandemię obecnych mogło być tylko do 50 osób).
Powieść Zofii Mąkosy chwalono za drobiazgowo przywołane realia, za autentyczność, wiarygodność. Wreszcie uznano za bardzo ważną pozycję w budowaniu lubuskiej tożsamości. Padło hasło (głosami m.in. pań profesor z Uniwersytetu Zielonogórskiego), by „Wendyjska winnica” – lubuska trylogia - trafiła do kanonu lektur. „To lekcja dla tych, którzy czytają” – usłyszeliśmy.

Podczas Czwartku Lubuskiego w Bibliotece Norwida Zofia Mąkosa ujawniła, że Matylda z „Wendyjskiej winnicy” miała swój pierwowzór. Mąż pisarki – pan Tadeusz pojechał kiedyś popracować na pewnej winnicy (gdzie – tajemnica „Doliny nadziei”). Poznał tam starszą panią – Fridę, która opowiedziała mu o swoich losach. Była Niemką z Dolnego Śląska. Kiedy w 1945 r. przetoczył się front, poznała Polaka. Pobrali się. Próbowali zostać na Ziemiach Odzyskanych, ale Frida nie była akceptowana choćby przez rodzinę męża. Wyjechali. Najpierw mieszkali w NRD, potem osiedli w NRF…

„Wendyjska Winnica” – „Cierpkie grona”: spotkanie z Zofią Mąkosą w Bibliotece Norwida w Zielonej Górze

Podczas Czwartku Lubuskiego w Bibliotece Norwida Zofia Mąkosa przyznała, że pisze nową powieść. Ma już pierwszych sześć stron. Tym razem zabierze nas w podróż do wieku XVII. Będzie o procesach czarownic… - Ale oczywiście nie tylko – mówi tajemniczo Zofia Mąkosa, która deklaruje, że chce „pisać dobre czytadła”.
Pozostaje zatem czekać z niecierpliwością! Ale najpierw – lektura trzeciego tomu „Wendyjskiej winnicy” – „Dolina nadziei”.

Zofia Mąkosa, autorka „Wendyjskiej winnicy” – o tomie „Winne miasto”, wypędzeniach, spotkaniach z dawnymi mieszkańcami Chwalimia…