Ukraińska piękność straciła nogę na wojnie. Opowiada przerażające szczegóły z frontu

Rusia Daniłkina to 19-letnia Ukrainka, która aktywnie włączyła się w obronę swojego kraju, wstępując do wojska. Niestety, choć służby nie przypłaciła życiem, to w wyniku rosyjskiego ostrzału straciła nogę.

Jej historię opisuje portal DailyMail, któremu udało się porozmawiać z kobietą. Rusia wjeżdżała do Chersonia wraz z dwoma kolegami, gdy nagle usłyszeli charakterystyczny dla ostrzału dźwięk, a niedługo potem pociski nieprzyjaciela spadły na nich, przebijając bok wojskowego pojazdu i odrywając lewą nogę dziewczyny.

"Czułam okropny zapach materiałów wybuchowych i mięsa. Potem zobaczyłam wszędzie krew i części mojego ciała w samochodzie. Trzymałam się za kolano i zdałam sobie sprawę, że nie mam podudzia" - wspomina.

"Przed tą chwilą zawsze myślałam, że ludzie w takim szoku nie odczuwają bólu, ale czułam wszystko — zbyt wielki ból, by można go było opisać słowami. Tak bardzo się bałam i traciłam kontrolę. Moje ciało drętwiało. Zamknęłam oczy i przygotowałam się na śmierć" - dodaje.

Kobieta została przetransportowana do szpitala dzięki lekarzom wojskowym, którzy podróżowali za jej autem. Długo walczyła sama ze sobą, będąc załamana sytuacją, ale ostatecznie, po kilku tygodniach, doszła do siebie i pogodziła się z tym, co jej się przytrafiło. Rusia przyznaje, że czasem zdarza się jej zapomnieć o tym, że straciła nogę.

"Kiedy chcę zdjąć buta z jednej stopy za pomocą drugiej, zdaję sobie sprawę, że nie mogę tego zrobić, albo kiedy chcę dotknąć nogi, ale jej tam nie ma" - opowiada.

Do odpowiedniej formy psychicznej pomógł jej dojść psycholog. Teraz postanawia wykorzystać swoją życiową tragedię, by motywować naród i pokazać siłę swojego kraju.

"Chcę pokazać światu siłę narodu ukraińskiego. Nie żałuję, że poszłam na wojnę i straciłam nogę. Kilka dni przed tragedią czułam w sercu, że stanie się ze mną coś złego i myślę, że stało się tak z jakiegoś powodu. Z powodu wojny będziemy mieli wielu rannych z obrażeniami podobnymi do moich. Będziemy musieli znaleźć sposób, aby żyć w ten sposób, aby iść dalej, i mam nadzieję, że mój przykład może pomóc" - wyznaje Rusia.

Uratowanie życia Daniłkiny było prawdziwym cudem. Sam ostrzał, bliskość lekarzy wojskowych, ale i czas reakcji. Chirurg powiedział jej, że brakowało kilku sekund, by straciła życie. Finalnie przeszła pięć operacji.

Pierwszy post w mediach społecznościowych zamieściła jej szwagierka, która opisała jej heroiczną postawę. Wtedy zaczęły spływać ciepłe słowa z całego świata, które pomogły jej zmierzyć się ze swoim dramatem.

"Miłe słowa zmotywowały mnie i pomogły oderwać myśli od bólu" - wyznaje.

Walka z demonami w głowie była o tyle trudniejsza, że kobieta starała się dbać o swój wygląd, jednakże równie ważne były dla niej aktywność sportowa i treningi siłowe - m.in. od dziecka trenowała ona sztuki walki.

"Moje ciało wiele dla mnie znaczyło, podobnie jak ćwiczenia, ale teraz nie chciałam nawet iść sama do łazienki, bo to oznaczało, że musiałam być sama ze swoim ciałem i musiałam zobaczyć, jak wyglądam. Czułam się zniesmaczona sobą. Nie mogłam zaakceptować tego, co się stało. Nie mogła spać. Nie mogłam przestać płakać" - opowiada.

Motywacją dla niej stała się również rodzina i bliscy.

"Widząc, jak cierpią, gdy patrzyli jak ja cierpię, uświadomiłam sobie, że muszę znaleźć sposób, by walczyć. Przeżyłam i teraz musiałam żyć dalej. Śniło mi się, że pewnego dnia będę mogła biegać z moją siostrzenicą. Chciałam dla nich wyzdrowieć" -przyznaje szczerze Rusia.

Po walce o wyzdrowienie, teraz trafiła do ośrodka w Odessie, gdzie uczy się funkcjonować z jedną nogą i kulami. Cały czas doskwiera jej tzw. ból fantomowy nogi, który często doskwiera osobom bez kończyn.

"Kiedy leżę, wciąż czuję nogę – nie wiem dlaczego" - mówi.

Kilka najbliższych miesięcy Rusia poświęci na regularne ćwiczenia, by jak najlepiej przygotować się do założenia protezy. Młoda kobieta wierzy w to, iż nim będzie mogła chodzić na swojej protezie, Ukraina zdąży wygrać wojnę.

mm