Urodziny Wieży Braniborskiej, czyli Rondla z maczugą. Przepięknie z jej szczytu prezentuje się panorama Zielonej Góry

Wieża Braniborska została wybudowana przez Stowarzyszenie Miłośników Rozwoju Zielonej Góry. Wybrano najwyższy punkt topograficzny wokół Zielonej Góry na tzw. Młyńskim Wzgórzu, oddalonym od granic miasta o 3 km na południowy wschód. Tak naprawdę był to element wielkich porządków na wzgórzach otaczających miasto.

Rondel z maczugą

Stowarzyszenie wykupiło od właścicieli tego gruntu – Heinecków, prawa do własności ziemi. Postanowiono wybudować restaurację-winiarnię z wieżą i tarasem widokowym. Projekt opracował architekt powiatowy doktor Gersdorf, prace na realizacją projektu zaczęły się wiosną 1859 roku. Koszty budowy całkowicie pokryło Stowarzyszenie Miłośników Rozwoju Zielonej Góry.
Uroczyste, wręcz huczne otwarcie budowli odbyło się 10 marca 1860 roku. Od samego początku w miejskiej tradycji pojawiła się nazwa „Rondel z maczugą” (Keulenrondell). Prowadzenie gastronomii powierzono znanemu zielonogórskiemu restaurantowi i browarnikowi Augustowi Pallowi, który dbał o - jak się szybko okazało - wyśmienite jedzenie i trunki.

Nieprzerwanie od 1887 roku do wybuchu pierwszej wojny światowej, organizowano raz w tygodniu (zależnie od pogody) pokazy firmamentu nad Zieloną Górą.

Pogapić się w niebo

W celu uatrakcyjnienia obiektu, syn Fryderyka Foerstera (założyciela Stowarzyszenia Miłośników Rozwoju Zielonej Góry), prof. Dr Wilhelm Foerster, dyrektor obserwatorium astronomicznego w Berlinie, zaproponował stowarzyszeniu organizowanie pokazów sklepienia niebieskiego za pomocą nowoczesnego sprzętu optycznego. Organizacją i wyposażeniem pierwszego w Zielonej Górze obserwatorium astronomicznego zajęło się obserwatorium w Berlinie – prowadzone właśnie przez prof. Foerstera. Przy okazji przez pewien czas wieża pełniła także rolę stacji telegraficznej.

Nieprzerwanie od 1887 roku do wybuchu pierwszej wojny światowej, organizowano raz w tygodniu (zależnie od pogody) pokazy firmamentu nad Zieloną Górą. W styczniu 1889 roku zielonogórskie obserwatorium odwiedził znany norweski astronom i matematyk dr Sophus Trombolt z Uniwersytetu w Bergen. Doktor Trombolt przyjechał do Zielonej Góry na zaproszenie prof. Foerstera z cyklem odczytów na temat zorzy polarnej i magnetyzmu ziemskiego.

Jesienią 2005 roku Wieża Braniborska zmieniła swój wygląd poprzez nakrycie jej kopułą astronomiczną, pod którą mieści się nowoczesny teleskop wyposażony w cyfrowy system rejestracji danych.

W rondlu znów gotowano

W latach dwudziestych i trzydziestych rondel wrócił do pierwotnej funkcji i stał się popularną knajpą, jakich było wiele w mieście. Z chwilą wybuchu wojny wieża została przejęta przez służby wojskowe na punkt obserwacyjny obrony przeciwlotniczej.
Po wojnie przywrócono obiektowi funkcje tylko gastronomiczną, mieściła się tutaj bodajże najmodniejsza wówczas restauracja. Później były tutaj biura, a był nawet czas, gdy budynek stał pusty. W 1989 roku obiekt powrócił do swoich funkcji astronomicznych. 1 lipca 1989 roku utworzono w nim Zielonogórskie Centrum Astronomii przy Wyższej Szkole Pedagogicznej. Obecnie w wieży mieści się siedziba Instytutu Astronomii Uniwersytetu Zielonogórskiego. Jesienią 2005 roku Wieża Braniborska zmieniła swój wygląd poprzez nakrycie jej kopułą astronomiczną, pod którą mieści się nowoczesny teleskop wyposażony w cyfrowy system rejestracji danych. W ten sposób funkcje Wieży Braniborskiej zostały przypieczętowane.

Nie taka wielka

I choć sama Wieża Braniborska nie imponuje wielkością, gdyż ma zaledwie 18 metrów, ale spora wysokość Wzgórz Braniborskich sprawia, że z obiektu widać całe miasto...

CZYTAJ TAKŻE:

• Tajemnice dawnego cmentarza
• Czy tutaj był zielonogórski zamek?

POLECAMY