Wybory we Francji wygrała lewica. Socjaliści podwoili wynik, Melenchon słabszy, Macron silniejszy

Według ostatecznych wyników, sojusz partii lewicowych Nouveau Front Populaire (NFP) zdobył 182 mandaty w Zgromadzeniu Narodowym. To o 31 więcej niż 151 deputowanych wybranych w czerwcu 2022 r. w ramach poprzedniej lewicowej koalicji, Nowej Ludowej Unii Ekologiczno-Społecznej (NUPES).

Chociaż NFP jest na prowadzeniu - przed centrową koalicją prezydenta Emmanuela Macrona (która zdobyła 168 mandatów) oraz skrajnie prawicową partią Zjednoczenie Narodowego (RN) i jej sojusznikami (143 mandaty) - jego wynik jest nadal daleki od bezwzględnej większości, która wymagałaby 289 mandatów.

Już wiadomo, że obóz Macrona stracił samodzielne rządy i konieczny jest rząd koalicyjny. Jako że obowiązuje „kordon sanitarny” wokół partii Marine Le Pen, jedyna opcja to układ centrystów z lewicą. Pytanie, na jakich zasadach? I tu ogromne znaczenie może mieć rozkład mandatów wewnątrz samego Narodowego Frontu Ludowego.

Dotychczas w lewicowej koalicji dominowała radykalna Francja Nieujarzmiona (75 deputowanych), zaś bardziej umiarkowana Partia Socjalistyczna miała 31 mandatów. W obecnych wyborach socjaliści niemal podwoili swój stan posiadania w porównaniu z 2022 r., zdobywając 59 mandatów (jeden z nich uzyskał były prezydent Francois Hollande), a tym samym zbliżyli się do LFI, która uzyskała 74 mandaty - zwraca uwagę "Le Monde".

Radykałowie Melenchona pozostają więc wiodącą grupą na lewicy, ale już bez tak silnej dominacji. Słabiej też wypadli komuniści, zdobywając dziewięć mandatów (w 2022 roku zdobyli 11). Za to lepiej wypadli Zieloni, którzy wprowadzają do parlamentu 28 deputowanych, a więc o pięciu więcej niż dwa lata temu. Wreszcie, po pięć mandatów, zdobyli ekosocjaliści z Generation.s oraz niezrzeszeni lewicowcy.

Jak więc widać, lewica nie tylko zwyciężyła, ale też stała się bardziej umiarkowana. Ma to duże znaczenie dla politycznej intrygi w nowym parlamencie i w relacjach Pałacu Elizejskiego z nowym Zgromadzeniem Narodowym i przyszłym rządem. Na pewno wzmocnienie socjalistów kończy z hegemonią Melenchona na lewicy. I to już było widać w pierwszych wypowiedziach po ogłoszeniu wyników. Podczas gdy lider Francji Nieujarzmionej od razu ogłosił, że prezydent Macron „ma obowiązek” powierzyć lewicy misję tworzenia rządu, europoseł (wybrany z poparciem socjalistów) Raphael Glucksmann wypowiadał się dużo ostrożniej, przypominając, że NFP nie ma większości bezwzględnej.

To akurat cieszy Macrona, podobnie jak zmiana układu sił na lewicy. Prezydentowi i centrystom na pewno łatwiej dogadać się z centrolewicą niż radykałami Melenchona i komunistami. Choćby z racji na ich poglądy na politykę zagraniczną. Melenchon nie raz dobrze wypowiadał się o Rosji i Putinie, a w 2014 roku napisał na blogu, że dobrze się stało, że Rosja anektowała Krym, bo nie weźmie go NATO. Choć ostatnio krytykuje Moskwę za inwazję na Ukrainę, to jednak jego antyamerykanizm, wrogość do NATO i Izraela, byłyby poważnym problemem w ewentualnej kohabitacji Macrona z lewicą. Szczególnie jeśli wybory w USA wygra Donald Trump – z którym Macron akurat miał lepsze relacje, niż choćby Angela Merkel.