Zmarł zielonogórzanin Jerzy Szewczyk – poeta, podróżnik, pomysłodawca Dnia Spadającego Liścia. Znany z łamów „Gazety Lubuskiej”

Każdy z nas pewnie zapamięta Jerzego Szewczyka inaczej. Ja spotykałem go na wernisażach w Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze, a przecież ten niestrudzony podróżnik otwierał własne wystawy fotografii z kolejnych wypraw w domach kultury w województwie. Ale najczęściej spotykaliśmy się w redakcji „GL”. Pan Jerzy przynosił swoją nową książkę, plakat swojej wystawy, czasem gruby skoroszyt z wycinkami z „GL”, bo przecież miał na koncie ponad 320 artykułów poświęconych problematyce ochrony pracy i sprawom społecznym, które przez lata drukowaliśmy.

A najbardziej pamiętna wizyta pana Jerzego to ta z 2008 roku, gdy wprowadził w życie wymyślony przez siebie Dzień Spadającego Liścia. I przyszedł do nas potem z roztańczoną Panią Jesienią, wierszami, a potem oboje ruszyli deptakiem, radośnie wieszcząc nadejście jesieni – pory roku wcale nie smutnej…

Jerzy Szewczyk urodził się w roku 1937 pod znakiem Raka w województwie łódzkim. Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego w Łasku i Politechniki Łódzkiej. W Zielonej Górze mieszkał od roku 1960. Rozpoczynał pracę zawodową w fabryce wagonów, później przez wiele lat kierował Państwową Inspekcją Pracy w województwie lubuskim. Wieloletni prezes Zarządu Wojewódzkiego TKKF, przewodniczący Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Greckiej…

Żona pana Jerzego - Irena (pracowała w spółdzielczości pracy) urodziła się w Warszawie, po wojnie zamieszkała z rodzicami w Kargowej, a po ślubie z panem Jerzym - w Zielonej Górze, gdzie na świat przyszli synowie państwa Szewczyków: Krzysztof i Mariusz.

Ostatnie nasze spotkanie z panem Jerzym w redakcji „GL” mieliśmy w 2019 r. : prezentował podróżniczą książkę „I my tam byliśmy”, którą napisał i wydał z żoną Ireną (zmarła w kwietniu 2021 roku).

Tak żegna Jerzego Szewczyka Jolanta Pytel, prezes Stowarzyszenie Jeszcze Żywych Poetów:
- 18 czerwca odszedł od nas na zawsze nasz długoletni Kolega Jerzy Szewczyk - człowiek-orkiestra: poeta, podróżnik, gawędziarz, aforysta, uczestnik wszelkich imprez organizowanych przez Stowarzyszenie Jeszcze Żywych Poetów – pisze Jolanta Pytel, prezes Stowarzyszenia. - Dzielił się z nami swoim Słowem jak chlebem - serdecznie i życzliwie, bo był takim właśnie człowiekiem - pogodnym i życzliwym. Gdy umiera poeta, to wraz z nim umiera jakaś cząstka świata - tego świata, który kreują poeci swoją wrażliwością i przenikliwością spojrzenia i do którego tak chętnie zapraszają innych, publikując swoje utwory. Nam, członkom SJŻP będzie bardzo brakowało Jurkowego spojrzenia na rzeczywistość, będzie nam brakowało jego ciepłego uśmiechu i mądrych rozmów o sprawach wielkich i błahych, o smutnych i radosnych... Jurku, żegnamy Ciebie z ogromnym żalem, zachowując w pamięci obraz miłego, sympatycznego pana, dżentelmena w każdym calu.

Jolanta Pytel przypomina też, że pan Jerzy wraz z jedną z koleżanek-poetek z kręgu SJŻP przebraną za Panią Jesień odwiedzał 23 września domy dziennego pobytu dla seniorów, niosąc im radość i dostarczając niebanalnej rozrywki literackiej zawartej w przesłaniu - jesień nie musi być szara, jesień bywa kolorowa...

Pana Jerzego pożegnamy 28 czerwca 2021 roku o 13.30 na cmentarzu w zielonogórskim Jędrzychowie.

Ostatnie pożegnanie Andrzeja Toczewskiego – dyrektora Muzeum Ziemi Lubuskiej