ZUS może rozłożyć nasz dług na raty

ZUS stawia pracodawcom jeszcze więcej warunków. O umorzenie należności można poprosić urzędników tylko wówczas, jeśli jest tzw. całkowita nieściągalność długu. Czyli m.in. wówczas, gdy przedsiębiorstwo przestało prowadzić działalność i nie ma majątku, z którego mogłoby spłacić dług. Na umorzenie można liczyć również wtedy, gdy np. naczelnik skarbówki lub komornik sądowy stwierdzi brak majątku.

Choć trochę wyjątkowego potraktowania mogą spodziewać się osoby, które prowadzą jednoosobowe firmy. ZUS mógłby umorzyć im dług nawet, gdy nie występuje całkowita nieściągalność. Zrobi to, jeśli przedsiębiorca udowodni, że z powodu m.in. stanu majątku uregulowanie długu znacznie pogorszyłoby sytuację finansową jego rodziny.

W przypadku umorzenia należności, decyzje ZUS mają charakter uznaniowy. Oznacza to, że zakład może, ale nie musi umorzyć długu. I to nawet, gdy zostanie ustalona całkowita nieściągalność.

Dużo chętniej niż na umorzenia, ZUS zgadza się rozłożyć dług na raty. Wówczas bowiem pobiera opłatę prolongacyjną, która wynosi połowę stawki odsetkowej. Opłata prolongacyjna liczona jest od każdej raty oddzielnie. Począwszy od następnego dnia po złożeniu wniosku do dnia zapłaty poszczególnych.

ZUS tłumaczy, że nie wszystkie wnioski o rozłożenie długu na raty mogą zostać rozpatrzone pozytywnie. Wina leży m.in. po stronie przedsiębiorców, którzy nie dostarczają brakujących dokumentów. Decyzja będzie negatywna również, gdy prowadzona w stosunku do płatnika egzekucja jest skuteczna, a zawarcie układu ratalnego nie przyspieszy spłaty.

Gdy ZUS negatywnie rozpatrzy nasz wniosek o umorzenie zaległości, możemy poprosić prezesa zakładu o ponowne zajęcie się sprawą. Po otrzymaniu jego decyzji, pozostaje nam jeszcze odwołać się do sądu.

Czytaj też: Jak sprawdzić, czy pracodawca przekazuje składki do ZUS?