- Życie bez muzyki? To nie dla mnie! - 17-letni Michał Polański ze Świebodzina nagrał pierwszą w życiu płytę i marzy o... publiczności

Michał Polański ma 17 lat. Nastolatek mieszka w Świebodzinie. Choć dalekie korzenie jego rodziny sięgają Białorusi. Michał kocha muzykę.

Twórczością dzieli się m.in. na swoim kanale YouTube. Jego teledyski zyskują coraz większą popularność.

- Muzyka pociągała mnie od najmłodszych lat. Odkąd pamiętam, zawsze miała na mnie duży wpływ – opowiada z niezwykłą w tym wieku dojrzałością.

– W pierwszej klasie podstawówki zapisałem się do szkoły muzycznej. Chodziłem do niej pięć lat, ale przytłoczyła mnie schematyczność. Musiałem tylko wykonywać polecenia, a chciałem być wolny – 17-latek szybko w rozmowie zdradza niekonwencjonalność. Ale jednocześnie ujmuje skromnością i… świadomością dążenia do celu.

Pytany o styl, jaki prezentuje, waha się dłuższą chwilę z odpowiedzią.

- Samemu ciężko mi go nazwać. Nie wpasowuje się chyba idealnie w żaden dotychczasowo znany – zastanawia się. – Są tam na pewno elementy rapu… Choć ja – tak szczerze – nigdy nie byłem mocny jeśli chodzi o gatunki muzyki.

O muzyce mógłby opowiadać godzinami. Łatwo w głosie wyczuć, że to jego miłość. Słowa tylko to potwierdzają. – Pasja… Bez muzyki nie byłbym w stanie żyć. Nie! Nie wyobrażam sobie bez niej życia. Jedyne, o czym marzę, to zostać muzykiem, mieć ludzi pod sceną i… dzielić się sobą – dodaje. – Nie zależy mi na wielkiej widowni. Chcę po prostu ją mieć. No i żeby ludzie byli usatysfakcjonowani z mojej roboty. Na tym mi zależy.

Inspiracje czerpie z życia codziennego i obserwacji. Każdego dnia przecież coś się dzieje ciekawego. Choć jego teledyski obejrzało już kilka tysięcy osób, wciąż uważa, że to bardzo mało. W ostatnich dniach wydał debiutancki album.

- Na płycie pojawiło się siedem utworów. Trzeba po prostu tego posłuchać – zachęca.

Michał wyróżnia się wśród rówieśników, także sposobem ubierania się. Cechuje go oryginalność i indywidualizm. – Zawsze staram się być widoczny w tłumie, także poprzez ubiór – uśmiecha się. – Mam swoje poglądy na ten temat, którymi jednak raczej nie chciałbym się dzielić z Czytelnikami.

Na pytanie, czy nie boi się zawodowego świata muzyki odpowiada: - Bez wątpienia to niestabilne zatrudnienie. Ale to, co jest przerażające… Chcę brnąć dalej, bo kocham muzykę.