Bory Dolnośląskie
Bory Dolnośląskie - największy w Polsce kompleks leśny. Zajmuję powierzchnię ok. 1650 km kw.
Bory Dolnośląskie zajmują przeważnie ubogie siedliska, stąd też obszar ten śmiało możemy nazwać królestwem sosny. W tutejszych borach sosnowych gatunki liściaste, takie jak: dąb bezszypułkowy, dąb szypułkowy, brzoza, buk olcha czarna, osika stanowią tylko niewielką domieszkę. Dominującym typem siedliskowym na opisywanym obszarze jest bór świeży i bór mieszany. Mniejszy udział mają bory wilgotne i bory suche. Dąbrowy czy buczyny zajmują tylko najżyźniejsze fragmenty Borów Dolnośląskich. Bory bagienne i olsy zachowały się zazwyczaj na niewielkich powierzchniach.
Rozległe i monotonne bory, z pozoru mało atrakcyjne przyrodniczo, kryją w sobie jednak wiele unikatowych gatunków roślin i zwierząt. W okolicach Węglińca znajdują się ostatnie w Polsce niżowe stanowiska sosny błotnej, gatunku reliktowego z okresu polodowcowego. Zadziwia tu niespotykane w Polsce, poza Pomorzem Zachodnim, bogactwo roślin atlantyckich, spośród których można wymienić m.in. wrzosiec bagienny, gałuszkę kulecznicę, przygiełkę brunatną, rosiczkę pośrednią, ponikło wielołodygowe, nadwodnika sześciopręcikowego, długosza królewskiego, czy okazałą paproć.
