Wiosenne cięcie drzew i krzewów zwane prześwietlającym polega na usuwaniu części konarów i pędów, aby ułatwić przenikanie światła słonecznego do wnętrza korony. Zaczynamy od wycinania gałęzi zeschniętych, przemarzniętych i chorych, a następnie pozbywamy się również tych, które są zdrowe, ale zniekształcają sylwetkę korony, gdyż zachodzą na siebie, krzyżują się, rosną do środka korony, a nie na zewnątrz, wyrastają pionowo (tzw. wilki) i w inny sposób niepotrzebnie zagęszczają roślinę. Lata praktyki wykazały, że prześwietlana corocznie dorosła jabłoń wymaga wycięcia prawie jednej trzeciej gałęzi.Czytaj dalej na kolejnym slajdzie>>>

Grusze rosną silnie i mają tendencję do wydawania konarów skupionych w piętra. W drugim roku po posadzeniu drzewka jednorocznego (lub w pierwszym roku po posadzeniu drzewka dwuletniego) pozostawiamy nie więcej niż pięć najsilniejszych pędów bocznych, skracając je na 30–40 cm, przy czym im wyżej odchodzący pęd, tym bardziej go skracamy. Przewodnik, podobnie jak u jabłoni, skracamy pół metra nad najwyżej pozostawionym rozgałęzieniem. I tak samo jak u jabłoni, powinniśmy odgiąć pędy do ziemi, by uzyskać kąty zbliżone do prostego. W ten sposób powstanie pierwsze piętro gruszy. W następnych dwóch latach, powtarzając wycinanie i przycinanie pojawiających się pędów, utworzymy kolejne dwa piętra. Ostatecznie, gdy uzyskamy trzy lub cztery piętra konarów, wycinamy przewodnik nad ostatnim rozgałęzieniem najwyższego piętra.Czytaj dalej na kolejnym slajdzie>>>

Większość krzewów ozdobnych kwitnie wiosną, w kwietniu i maju, z pąków kwiatowych utworzonych w minionym sezonie. Do tej grupy należą m.in. forsycje. Aby nie zmniejszyć efektu kwitnienia, tnie się je po przekwitnieniu, skracając zdrowe pędy o mniej więcej jedną trzecią. Z cięciem forsycji należy zatem poczekać. Czytaj dalej na kolejnym slajdzie>>>

Połowa marca to zwykle najwyższa pora na przeprowadzenie cięcia powojników. Cięcie tych dekoracyjnych pnączy zależy od grupy, do jakiej należy dana odmiana. Tniemy silnie, czyli nad drugą lub trzecią parą pąków (20-40 cm od ziemi) powojniki kwitnące późno na tegorocznych pędach, począwszy od końca czerwca do lipca, m.in. odmiany z grupy Viticella (na zdjęciu)