Kora kasztanowca
Kasztanowiec pospolity (Aesculus hippocastanum) jest źródłem escyny – tą nazwą określa się typową dla rośliny mieszankę saponin o działaniu przeciwzapalnym oraz zwężającym i chroniącym naczynia krwionośne. Związki aktywne kasztanowca mają też właściwości pobudzające trawienie i odkażająco na rany. Odwary i wyciągi z kory stosuje się m.in. przy obrzękach i wysiękach stawów, urazach, stanach zapalnych naczyń krwionośnych, a także układu pokarmowego i biegunce.
Kora berberysu
Kora berberysu zwyczajnego (Berberis vulgaris) – krzewu zwanego też kwaśnicą ze względu na smak drobnych czerwonych owoców o podłużnym kształcie. Tak jak one, zawiera alkaloidy takie jak berberyna i berbamina, które stymulują wydzielanie żółci, działają przeciwwymiotnie i przeciwskurczowo. Korę stosuje się m.in. w chorobach wątroby, pęcherzyka żółciowego i trzustki, w stanach zapalnych układu pokarmowego, stawów, pęcherza, chorobach zakaźnych i pasożytniczych.
Kora kruszyny
Kora pochodząca z kruszyny zwyczajnej (Rhamnus frangula) bez właściwej obróbki jest toksyczna. Przygotowany surowiec zawiera drażniące śluzówkę glikozydy antrachinowe, i właśnie z ich powodu był tradycyjnie stosowany jako środek przeciw zaparciom. Ze względu na silne działanie kora kruszynie nie jest obecnie polecana zwłaszcza jako samodzielnie spożywane zioło, występuje jednak w gotowych mieszankach.
