Aby zobaczyć sylwetki medyków z piekła rodem, kliknij w strzałkę!
Jane Toppan
Pielęgniarka. Amerykańska seryjna zabójczyni. Po aresztowaniu w 1901 roku przyznała się do 31 morderstw. Toppan mówiła, że jej ambicją było „zabić więcej ludzi - bezbronnych - niż jakikolwiek inny mężczyzna lub kobieta, którzy kiedykolwiek żyli”.
Pracując jako pielęgniarka w Massachusetts w latach osiemdziesiątych XIX wieku, Jane Toppan podawała swoim starszym i niedołężnym pacjentom śmiertelne dawki morfiny i atropiny. Potem wczołgiwała się do ich łóżek, aby położyć się z nimi po śmierci.
Zidentyfikowane ofiary Toppan to:
- Israel Dunham: pacjent, zmarł 26 maja 1895 r., w wieku 83 lat
- Lovely Dunham: pacjent, zmarł 19 września 1897 roku, w wieku 87 lat
- Elizabeth Brigham: przybrana siostra, zmarła 29 sierpnia 1899 roku w wieku 70 lat
- Mary McNear: pacjentka, zmarła 28 grudnia 1899 w wieku 70 lat
- Florence Calkins: gospodyni Elizabeth, zmarła 15 stycznia 1900 roku w wieku 45 lat
- William Ingraham: pacjent, zmarł 27 stycznia 1900 roku w wieku 70 lat
- Sarah (Myra) Connors: pacjentka i przyjaciółka, zmarła 11 lutego 1900 roku w wieku 48 lat
- Mattie Davis: żona Aldena Davisa, zmarła 4 lipca 1901 roku w wieku 62 lat
- Genevieve Gordon (Annie): córka Aldena i Mattie Davis, zmarła 31 lipca 1901 roku
- Alden Davis: zmarł 8 sierpnia 1901 roku w wieku 64 lat
Mary (Minnie) Gibbs: córka Aldena i Mattiego, zmarła 13 sierpnia 1901 roku w wieku 40 lat
- Edna Bannister: szwagierka Elizabeth, zmarła 26 sierpnia 1901 roku w wieku 77 lat
Shiro Ishii
Dr Shiro Ishii był dyrektorem Jednostki 731, wydziału broni biologicznej Cesarskiej Armii Japońskiej podczas II wojny światowej. Jednostka 731 miała eksperymentować na chińskich jeńcach wojennych i cywilach, zarażając ich śmiertelnymi chorobami i testując na nich straszliwą broń biologiczną.
Jednostka przeprowadzała także wiwisekcję żywych więźniów i poddawała ich sztucznie wywołanym udarom, atakom serca, aborcjom, odmrożeniom i hipotermii, aby śledzić, jak umrą.
W wyniku działań Jednostki 731 zmarło od trzech do dziesięciu tysięcy ofiar.
Ishii uniknął ścigania zbrodni wojennych, przekazując wyniki swoich eksperymentów USA. Ostatecznie zmarł na raka gardła w wieku 67 lat w 1959 roku.
H.H. Holmes
H. H. Holmes naprawdę nazywał się Herman Webster Mudgett . Często określany jako „pierwszy seryjny morderca Ameryki”. Był studentem medycyny, który krótko praktykował jako lekarz w Pensylwanii, zanim zabił od 9 do 27 osób podczas Wystawy Światowej w Chicago w 1893 roku.
Holmes wykorzystał tajne pokoje, które zbudował w swoim „hotelu morderstw” w Chicago, a także swoją wiedzę medyczną, aby łatwo zabijać i pozbywać się ciał swoich ofiar. Uważa się, że ich liczba mogła osiągnąć 200. Holmes niektóre swoje ofiary ociosywał z mięsa i ćwiartował, a szkielety sprzedawał po jakimś czasie Akademii Medycznej. Szczególnie upodobał sobie blondynki.
Herman Webster Mudgett vel H. H. Holmes został powieszony 7 maja 1896 roku. Ostatnią wolą Holmesa było, by trumnę z jego zwłokami zalano betonem – tak bardzo bał się potencjalnych eksperymentów medycznych, które mogły być prowadzone na jego ciele. Prośbę spełniono.