Cocker spaniel
Wyniki testów genetycznych wskazują, że u około 11% psów wykryto atrofię siatkówki w oku, czyli jej postępujący zanik. Okazało się, że aż 45% psów może być nosicielami genu choroby, który może zostać następnie przekazany szczeniętom. Do częstych schorzeń oczu wśród spanieli zaliczają się także katarakta (zaćma) i podwinięcie powieki.
Powszechne są także stany zapalne uszu ze względu na ich utrudnioną wentylację.
Doberman
Psy tej rasy obarczone są sporym ryzykiem choroby von Willebranda, czyli najczęstszym dziedzicznym zaburzeniem krzepnięcia krwi. Do objawów schorzenia należą długotrwałe krwawienia z rany lub miejsca zabiegu i spontaniczne krwotoki. Szacuje się, że aż 49% dobermanów (niektóre źródła podają nawet 70%) jest nosicielami wadliwego genu.
Wśród wszystkich ras dobermany wykazując najwyższą częstotliwość występowania choroby von Willebranda, ale zazwyczaj jej przebieg ma łagodną formę.
Border Collie
Psy tej rasy, uznawanej za jedną z najbardziej inteligentnych, są niestety obarczone kilkoma chorobami genetycznymi. Należy do nich m.in. mutacja genu MDR1. Wada powoduje wrażliwość psów na niektóre leki, m.in. iwermektynę lub loperamid. Oznacza to, iż preparaty z tymi substancjami nie mogą być podawane pupilom.
Innymi schorzeniami często nękającymi psy rasy Border Collie jest dysplazja biodrowa i łokciowa. W przypadku ciężkiej postaci dysplazji pies jest skazany na wieczny ból oraz cierpienie. W pewnych przypadkach może okazać się konieczna operacja.
Buldog angielski
Podobnie jak mopsy i buldożki francuskie, buldogi angielskie charakteryzują się krótką kufą, a więc mogą cierpień na syndrom brachycefaliczny. Rasa jest także obarczona wysokim ryzykiem wystąpienia dysplazji stawów biodrowych. Szacuje się, że problem dotyczy aż 73% przedstawicieli rasy.
W dodatku buldogi angielskie są bardzo podatne na alergie i infekcje skóry, a ich kości łatwo ulegają złamaniom. Rasę cechuje również wysoka śmiertelność przy rozrodzie.
