Tesem
Tesem był psem myśliwskim, popularnym w starożytnym Egipcie. Było to wysokie, szczupłe zwierzę o zakręconym ogonie – nieco podobnym do dzisiejszego greyhounda.
Pies tahitański
Pies tahitański żył na Wyspach Towarzystwa oraz na Tahiti. Psy te były hodowane głównie dla mięsa, obok trzody chlewnej. Mięso tego psa, w przeciwieństwie do wieprzowiny, uznawane było za delikates i jadane było wyłącznie przez starszyznę plemienną podczas świąt. Z jego sierści wykonywano także ozdoby. Pieskie te były krzywonogie i nieduże – prawdopodobnie ze względu na dietę, która składała się w większości z kokosów i owoców chlebowca. Na mięso hodowane były także psy nowozelandzkie, hawajskie, polinezyjskie i markezyjskie.
Pies Saliszów
Saliszowie Nadmorscy to grupa plemion zamieszkujących Kolumbię Brytyjską w Kanadzie. Dlaczego o nich mówimy? Otóż Saliszowie opracowali metodę pozyskiwania wełny z psiej sierści – nie znali owiec, a wełna górskich kozic była trudna do zdobycia. Rozwiązaniem była hodowla małych, białych piesków, trzymanych w grupkach 12-20 zwierząt, karmionych surowym łososiem. Psy te leniły się w maju i czerwcu, a wyroby z ich sierści były wysoko cenione.
Indiański pies na zające
Ten pochodzący od kojota piesek, występował powszechnie na terenach dzisiejszej północnej Kanady i był używany do polowań na zające. Rasa zaczęła wymierać w XIX wieku, gdy metody polowania uległy zmianie, a psy zaczęły się krzyżować z rasami napływowymi, stopniowo tracąc charakterystyczne dla siebie cechy. Był to niski, szczupły piesek o szpiczastym pysku i gęstym, puszystym ogonie. Źródła podają, że psy tej rasy lubiły się bawić, były bardzo lojalne wobec swoich rodzin i kochały pieszczoty.
