Dekan to wyżyna na terytorium Indii. Znajduje się tam Daulatabad, historyczny fort, którego jednym z zachowanych elementów jest historyczny system nawadniania. Dlaczego trafił na listę World Monuments Watch 2020? WMF w ten sposób wskazuje na to, że historyczne systemy wodne mają potencjał w dzisiejszych czasach i mogą pomóc rozwiązywać współczesne kryzysy wodne.

Zaprojektowany w latach 60. XX wieku stadion znajduje się w indyjskim Ahmedabadzie. Reprezentuje ideały charakterystyczne dla czasów po odzyskaniu przez Indie niepodległości. Stadion szybko stał się ważnym ośrodkiem rekreacyjnym dla lokalnej społeczności, odbywają się też tam lokalne wydarzenia. Choć codziennie gości wiele osób, sam niszczeje – brak jest funduszy na jego konserwację, a dotychczasowe działania nie były prowadzone należycie.

To świątynia jazydów, leżąca w Iraku, którą w 2014 roku zniszczyło Państwo Islamskie w czasie walk w regionie Sinjar. Kontrola Państwa Islamskiego na tym obszarze upadła, ale do Sinjar wróciła tylko jedna czwarta populacji jazydów. Ci, którzy wrócili, chcą odbudować stare świątynie i traktują to jako priorytet. WMF widzi w odbudowie świątyni szansę na przywrócenie nici ciągłości z przeszłością oraz ustanowienie szacunku dla mniejszości.

Łaźnie są nieodłącznie związane z japońską kulturą już od kilku stuleci. Jednak choć w połowie XX wieku w Tokio było 2,5 tys. łaźni, dziś została z nich tylko jedna piąta. Popularność łaźni spadła w wyniku zmieniającego się stylu życia i preferencji. Inari-yu to łaźnia w tokijskim Kita, zbudowana w 1930 roku, w stylu zapożyczonym z japońskiej architektury świątynnej. Łaźnia przetrwała bombardowanie w 1945 roku, ale czy przetrwa XXI wiek? W 2019 roku wpisano ją na listę zarejestrowanych dóbr kultury.