Azjatycka szkoła jazdy

Wygra ten, kto ma silne nerwy i nie boi się zarysować swojego auta. Brzmi groznie, ale statystyki kolizji i stłuczek w tym regionie nie odbiegają od tych w Polsce.

Ruchliwe skrzyżowanie w jednym z wietnamskich miast. Brak świateł i sznur aut ze wszystkich czterech stron. Mimo to wszyscy przejadą i pojadą gdzie chcą. Nikt nie trąbi, tylko główkuje jak posunąć się o kilka centymetrów do przodu. Turyści, którzy obserwują całą sytuację z taksówki otwierają usta ze zdziwienia i nie mogą wyjść z podziwu jak im wszystkim udaje się przetrwać tą motoryzacyjną nawałnicę.

(fot. fot. Janusz Życzkowski)

Kiedy się jednak nad tym zastanowić, mimo pozornego chaosu wszyscy przestrzegają zasady: jedź tak, żeby nikogo nie uderzyć i nie zostać uderzonym. I ta zasada powoduje, że w praktyce stłuczki w takich miejscach jak to należą do rzadkości.

Przenieśmy się do Malezji. Tu na dużych skrzyżowaniach sygnalizacja świetlna jest bardziej zaawansowana niż w Polsce. Obok tradycyjnych świateł umieszczone są dodatkowe wyświetlacze, które informują ile sekund pozostało do włączenia zielonego lub czerwonego sygnalizatora. To bardzo usprawnia ruch, bo nikt nie przysypia przy starcie a dojeżdżając do krzyżówki, wiemy czy zdążymy "przeskoczyć" na drugą stronę.

(fot. fot. Janusz Życzkowski)

Jednak kiedy zjedziemy z wielopasmowej drogi i wjedziemy w wąskie uliczki China Town złapiemy się za głowę i od razu przypomnimy sobie inną zasadę: ograniczonego zaufania. Kierunkowskazy w malezyjskich samochodach, prawdopodobnie traktowane są raczej jako gadżet, bo w praktyce nikt ich nie używa.
Nie możemy mieć pewności czy jadący przed nami Proton nie zajedzie nam nagle drogi. Do tego co chwilę z prawej i lewej strony wyprzedzają nas motocykliści, którym warto poświęcić osobny artykuł. W duchu modlimy się o skrzydła i jedziemy dalej.

Dodać należy, że po lewej stronie. To pokolonialna spuścizna po Anglikach stacjonujących długie lata w Malezji, która dla Polaka jest kolejną "atrakcją".

Ekstremalnych sytuacji w drodze z domu do pracy w azjatyckich miastach jest bez liku. Z czasem przestaje się zwracać na nie uwagę i przyjmuje się zasady tam panujące. Tak jak w życiu również na ulicach wszystko płynie, nieprzerwanie od lat.