Grzech zaniechania. Komentarz redaktora naczelnego

Realizowany od lat scenariusz każe zadać pytanie o przyczyny braku pomysłu na rozwiązanie problemu z imperialnymi zapędami Rosji. Problemu, który narasta i może prowadzić jedynie w jedną stronę. Do eskalacji, której praprzyczyną jest brak rozliczenia Rosji z jej własną historią.

Można sięgnąć dalej, ale wystarczy spojrzeć na miniony wiek i brak konsekwencji związanych z próbą zaszczepienia w świecie zdradliwej komunistycznej ideologii. Nikt nigdy nie wystawił Rosji rachunku za ofiary w ludziach, majątku, złamane życiorysy i przetrąconą moralność całych pokoleń. Nikt i nic. Nawet rozpad ZSRR nie doprowadził do refleksji, rodzaju oczyszczenia i przeorientowania mocarstwowych dążeń Moskwy. Sytuację potraktowano jak chwilową słabość i błąd, który trzeba naprawić. Naprawianie to rozpoczyna się od siłowego odzyskiwania wpływów. Ukraina nie była pierwsza i nie będzie ostatnia, a od właściwej reakcji świata zależy to, czy szaleństwo Rosji kiedyś się zakończy.

Przeglądając bibliotekę wpadła mi w ręce książka Mirosława Kuleby poświęcona Szamilowi Basajewowi, przywódcy walczących o niepodległość Czeczenów, o których tragicznej historii pamięta się coraz mniej. Wybitny lubuski autor, prawie 20 lat temu pisał we wstępie doskonałego opracowania: „Rosja pogrąża się w imperialnym szaleństwie, wypowiada Polsce wojnę gospodarczą, rękami swoich agentów chwyta za gardło Białoruś i Ukrainę, odgraża się Gruzji i państwom nadbałtyckim, zwalcza trotylem i heksogenem niepokornych, morduje niezależnych dziennikarzy, rozsiewa po Europie radioaktywną truciznę, montuje gazowy wariant paktu Ribbentrop – Mołotow”.

Nic z tych słów nie straciło na aktualności. Łączą się one w upiorną samospełniającą przepowiednię, która, choć nikt nie chce powiedzieć o tym głośno, pcha świat w jedną stronę. Wszystko przez grzech zaniechania.