Jak to się robi w Świniarach

Hasło: straż pożarna. Odzew?
Krzysztof (19 lat, przyszły technik mechanik): - Adrenalina.
Pan Józef (prezes, ochotnik od 55 lat): - Ogień. Pożar.
Kamil ("pracuję i się uczę, będę bezrobotnym"): - Mocna ekipa.
Tomasz (wtyczka ze Skwierzyny): - Służba.
Ola Kowalska (jedyna dziewczyna): - Rodzina, przyjaciele.
Dariusz Kowalski (tata Oli, kucharz jednostki): - Zgrana paczka.
Michał (jeszcze spocony po akcji): - Pomoc innym.
Krystian (bezrobotny mechanik): - Michał zgapił ode mnie!

Jak się robi remizę na pilota?

Chwilę wcześniej byliśmy na akcji w Krobielewku (szerszenie, a miały być osy; 11 gniazd, a miały być trzy). Teraz siedzimy w remizie. Na podłodze terakota, na niej profilowane krzesła i ławki, na nich pięć komputerów (monitory LCD, ma się rozumieć), plazma (42 cale, nówka-sztuka). Wiejskiej remizy, o jakich opowiadają sobie miastowi, ani widu, ani słychu.

Do 89 roku tu był garaż na samochód ratowniczy, ale mały, bez cysterny. - Jechało się na akcję i ogień dusiło, a nie gasiło. Łopatami i piachem, a nie wodą. I tak do czasu przyjazdu jednostek z cysterną - opowiada Zbigniew Kamiński (39 lat na karku, z tego 29 w straży). Potem dostali stara 25 z beczką i garaż go nie mieścił. Obok dobudowali nowy, a ten zamienili na salę do tańca ("ale taką bez ogrzewania, toalety i kuchni").

Wieś tu tańczyła aż do zeszłego roku, kiedy ochotnicy wyremontowali salę. Na ochotnika, ma się rozumieć, a sponsorzy się znaleźli, gdy zobaczyli, że chłopakom robota pali się w rękach. Potem załapali się na projekt unijny ("Internetowe centrum kształcenia na odległość"). Było około 50 kursów, od podstaw obsługi komputera, przez tworzenie stron internetowych, aż po szkolenia dla rolników i języki obce. Skorzystali z nich za darmo mieszkańcy. Teraz czekają na kolejną transzę, ale i tak mają za darmo dostęp do sali i internetu.

Nie dość, że dostali sprzęt komputerowy, nie dość, że unia zapłaciła za internet, to jeszcze dała strażakom 2 tys. zł miesięcznie za wynajem ich własnej sali! Przez pół roku uzbierało się 12 tys. Zebrali się i ustalili, że trzeba wymienić bramę do garażu, bo stara ledwo mieści stara. Co mogli, zrobili sami. Pomogli zaprzyjaźnieni fachowcy. Za bramę dali ponad 9 tys. zł. Star do niej wjeżdża na luzie. Jest ocieplana, więc zimą można bez straty energii ogrzewać garaż. Dzięki temu star może stać napełniony, bo woda nie zamarznie, a na dźwięk syreny strażacy mogą od razu ruszać do akcji. - Żeby pan widział, jak pędzą! - zachwyca się Alicja Górska. Jej mąż też pędzi. Nawet nocą wyskoczy na akcję spod kołdry, a ona nie śpi, tylko czeka. Ale co ma robić, jak straż u Ryszarda była pierwsza niż ona?
Aha, brama jest na pilota, więc nie tracą czasu na otwieranie i zamykanie.

Jak się robi samochody z kogutem?

Z tym pędzeniem to lekkie przegięcie. Kiedy jedziemy na osy (co to okazały się szerszeniami), star 266 rozwija góra siedemdziesiątkę. W kabinie terkot, że trzeba krzyczeć, to i Zbigniew Kamiński wykrzykuje, że auto jest nie do podrobienia. Podwozie rocznik 82 wydarli z demobilu. Trzy lata temu miało ledwie 3 tys. km przebiegu, bo na nim jeździła (a raczej stała) na wojskowym lotnisku cysterna z paliwem. Do tego gmina Skwierzyna i zarząd główny OSP wyłożyły ponad 100 tys. zł na "profesjonalną karosację" (po ludzku: strażacką karoserię). I tak mają wóz, który kosztowałby od 500 tys. wzwyż. - Trzy osie, sześć razy sześć, czyli wszystkie koła ciągną. Piach - nie piach, błoto - nie błoto, rów - nie rów, wszędzie przejedziemy. Do tego własna wyciągarka, więc jak się gdzieś zahaczymy, to i z bagna sami się wyciągniemy - krzyczy pan Zbyszek. A po chwili kogut śmiga nam na dachu.

Gdy już mieli stara 266, jego poprzednika - model 244 - gmina wystawiła na przetarg. Za marne 4 tys., ale i tak przez dwa lata nikt nie kupił. To kupili oni, za 2 tys. Wyremontowali go w części sami, spawanie, szpachlowanie i warsztat załatwili za darmo, a potem wystawili na Allegro. Poszedł za 34 tys.! Dziś mają już 40 tys. To jest ich wkład na następne auto.

- Burmistrz jak się dowiedział, że mamy 40, to obiecał, że gmina dołoży 20 tys. Jak już wiedziałem, że mamy pewne 60, pojechałem do zarządu wojewódzkiego i się okazało, że z szóstego miejsca listy rezerwowej wskoczyliśmy na listę do zakupu - mówi Zbigniew Kamiński. Puszcza oko, że miał większe przebicie, bo to było już po zakończeniu głosowania w naszym plebiscycie. Auto, tym razem lekkie, ratowniczo - gaśnicze może być u nich już późną jesienią. - Z nożycami życia i całym sprzętem do wypadków na drogach - mówi Marcin Sosnowski (29 lat, 15 w straży, zawodowy żołnierz, naczelnik OSP Świniary).

Aha, Kamiński oddaje na ten samochód calutką swoją nagrodę w naszym plebiscycie.

Jak się tworzy straż pożarną?

Marcin ma w jednostce brata Michała (21 lat, od ośmiu w straży), a ich najmłodszy brat Piotrek (12 lat) już jest w młodzieżówce. Zbigniew Kamiński jest synem 75-letniego Józefa, który gasił za czasów konnego wozu i ręcznej sikawki. Dwaj synowie Zbigniewa: ośmioletni Kamil i trzyletni Miłosz już paradują w strażackich koszulkach i ciągają się za tatą na ćwiczenia. Tata, dziadek i wujek Oli Kowalskiej też są ochotnikami. Paweł i Ryszard Rosowie to bracia. Tomasz Janecki, mieszka w Skwierzynie (dlatego "wtyczka"), ale ochotnikiem jest w Świniarach, bo tu się wychował.

- Dlaczego jestem ochotnikiem? - powtarza pytanie Rysiek Rosa (23 lata, piąty rok transportu na Polibudzie w Poznaniu). - Zaczynało się od zawodów strażackich, od zabawy, a potem zobaczyłem, że to grupa ludzi, którzy mają pasję i ideały. I je realizują.

Czesław Januszkiewicz sołtysem jest od dziesięciu lat i na swoich strażaków nie dałby powiedzieć złego słowa. - Ekipa na medal, nigdy nie odmówi pomocy, czy trzeba ich do akcji, czy na festyn dzieciakom kask dać przymierzyć albo posiedzieć w wozie - mówi. W zeszłą sobotę sołectwo miało swoje święto. Była darmowa grochówka i bigos z polowej kuchni, którą strażacy załatwili sobie niedawno w Pile. - Grochówka w trzy godziny poszła - chwali się Dariusz Kowalski (37 lat, od pięciu w OSP, zawodowo producent pokarmu dla rybek). Robi za kucharza jednostki, bo jest po gastronomii. Januszkiewicz wręczył zaskoczonym strażakom... statuetkę za wygraną w naszym plebiscycie (wyniki były już w internecie). Wieś zrobiła im statuetkę sama, a w tę sobotę na uroczystość do Kolska i tak wybiera się ze Świniar cały autobus.

Jak się usuwa osy?

- Redbula se weźcie! - dowcipkuje na dworze Krystian Kubiak (24 lata, 11 lat w OSP, bezrobotny mechanik), gdy koledzy na strychu nie mogą sięgnąć gniazda. My z Ryśkiem Rosą gawędzimy w pokoju na strychu, gdzie Zbigniew Kamiński i Michał Sosnowski kazali nam się zamknąć. Obaj mieli kombinezony, więc się nie bali, a zrobiło się niebezpiecznie. Jerzy Połącarz ("jak byłem mały, też chciałem być strażakiem") wezwał ich do os, które okazały się szerszeniami. I zamiast trzech gniazd było 11. Oni usuwali, myśmy gawędzili, no więc za cholerę nie mam pojęcia, jak się usuwa osy (czy tam szerszenie).